Το όπιο είναι μια ουσία που εξάγεται από την ανατολική παπαρούνα ( Papaver somniferum ) και ως εκ τούτου θεωρείται φυσικό φάρμακο. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να καταπολεμήσει τον ακραίο πόνο επειδή δρα στο νευρικό σύστημα, εξαλείφοντας τον πόνο και την ενόχληση, αλλά έχει επίσης υπνωτική δράση, αν και μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά το σώμα προκαλώντας ανοχή, απαιτώντας αυξανόμενες δόσεις για να βρει τα ίδια οφέλη '.
Πώς καταναλώνεται το όπιο
Παράνομα, το φυσικό οπίου βρίσκεται σε μορφή ράβδου, σε μορφή σκόνης, σε κάψουλες ή δισκία. Σε σκόνη, εισπνέεται καθώς και κοκαΐνη, αλλά το όπιο μπορεί επίσης να ληφθεί ως τσάι, με τη μορφή υπογλώσσιας ταμπλέτας ή υπόθετου. Το όπιο δεν μπορεί να καπνιστεί επειδή η θερμότητα υποβαθμίζει τα μόρια του, αλλάζοντας τα αποτελέσματά του.
Επιδράσεις του φαρμάκου οπίου
Το φυσικό όπιο όταν καταναλώνεται έχει τα ακόλουθα αποτελέσματα στο σώμα:
- Αναλγητική δράση και καταπολέμηση ισχυρών πόνων, φέρνοντας μια αίσθηση ανακούφισης και ευεξίας.
- Προκαλεί ύπνο, έχοντας υπνωτική δράση.
- Καταπολεμά τον βήχα και κατά συνέπεια χρησιμοποιείται ευρέως σε σιρόπια και φάρμακα κατά του βήχα.
- Προκαλεί μια κατάσταση ηρεμίας όπου η πραγματικότητα και το όνειρο αναμιγνύονται.
- Επηρεάζει τη νοημοσύνη.
- Μειώνει το φυσικό αμυντικό σύστημα του σώματος, με αυξημένο κίνδυνο ασθένειας.
Αυτές οι επιδράσεις διαρκούν από 3 έως 4 ώρες, ανάλογα με το ποσό που καταναλώθηκε. Επιπλέον, το όπιο μειώνει επίσης την αρτηριακή πίεση και το κέντρο της αναπνοής, αλλά η εύρεση των ίδιων αποτελεσμάτων απαιτεί αυξανόμενες δόσεις, γεγονός που προκαλεί εθισμό και εθισμό.
Συμπτώματα απόσυρσης
Χορηγώντας περίπου 12 ώρες έως 10 ημέρες χωρίς να καταναλώνει όπιο, το σώμα παρουσιάζει συμπτώματα στέρησης, απαιτώντας επανάληψη, όπως:
- Creeps?
- Ευαισθησία στο φως.
- Tremor;
- Αυξημένη πίεση.
- Διάρροια.
- Choro κρίσεις?
- Ναυτία και έμετος.
- Κρύος ιδρώτας.
- Άγχος;
- Κοιλιακές και μυϊκές κράμπες.
- Απώλεια της όρεξης.
- Αϋπνία και
- Ισχυροί πόνοι.
Δεν είναι δυνατόν να προβλέψουμε πότε το άτομο εξαρτάται και συνεπώς αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκύψουν ακόμα και μετά από λίγες χρήσεις αυτού του φαρμάκου.
Για να απαλλαγούμε από τον εθισμό στο όπιο απαιτεί νοσηλεία για θεραπεία έναντι χημικής εξάρτησης επειδή υπάρχει κίνδυνος θανάτου εάν το άτομο αποφασίσει να σταματήσει να καταναλώνει απότομα. Στα κέντρα θεραπείας χρησιμοποιούνται φάρμακα που βοηθούν το σώμα να απαλλαγεί από το όπιο σταδιακά, γεγονός που καθιστά δυνατή την αποκατάσταση. Ωστόσο, η κατανάλωση οπίου μεταβάλλει τη μοριακή δομή του σώματος, προκαλώντας υποτροπή του ατόμου που κατανάλωσε όπιο ακόμη και μετά από πολλά χρόνια τελευταίας κατανάλωσης.
Καταγωγή του οπίου
Ο μεγαλύτερος παραγωγός του φυσικού οπίου είναι το Αφγανιστάν, το οποίο έχει μεγάλες καλλιέργειες παπαρούνας, αλλά άλλες χώρες είναι η Τουρκία, το Ιράν, η Ινδία, η Κίνα, ο Λίβανος, η Ελλάδα, η Γιουγκοσλαβία, η Βουλγαρία και η νοτιοδυτική Ασία.
Το όπιο βρίσκεται σε μορφή σκόνης που λαμβάνεται από το λατέξ που λαμβάνεται από την κάψουλα της παπαρούνας, ακόμα πράσινο. Σε αυτή τη σκόνη είναι η μορφίνη και η κωδεΐνη, τα οποία δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας πιο αργό στον εγκέφαλο, που προκαλεί ύπνο και ξεκούραση.
Άλλες ουσίες που προέρχονται από το όπιο, αλλά παράγονται στο εργαστήριο, είναι η ηρωίνη, η μεπεριδίνη, η προποξυφαίνη και η μεθαδόνη, τα οποία είναι ισχυρά φάρμακα κατά του οξέος και μετεγχειρητικού πόνου. Ορισμένα ονόματα των φαρμάκων για τα οπιούχα είναι η Μεπεριδίνη, η Ντολαντίνα, η Δεμερόλη, η Αλγκαφάνη και η Τυλεξ. Η χρήση αυτών των φαρμάκων προκαλεί επίσης το άτομο να συνηθίσει τις επιδράσεις του στον εγκέφαλο, να γίνει εθισμένο και υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής δόσης, επομένως αυτά τα φάρμακα ενδείκνυνται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις.
