Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι μια σοβαρή ασθένεια που οδηγεί σε αύξηση του πάχους του καρδιακού μυός, καθιστώντας την πιο άκαμπτη και πιο δύσκολη στην άντληση αίματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Παρόλο που η υπερτροφική καρδιομυοπάθεια δεν έχει καμία θεραπεία, η θεραπεία βοηθά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και την αποφυγή της επιδείνωσης του προβλήματος, αποτρέποντας επιπλοκές όπως κολπική μαρμαρυγή και ακόμη και καρδιακή ανακοπή, για παράδειγμα.
Δείτε 12 σημεία που μπορεί να υποδεικνύουν καρδιακά προβλήματα.
Κύρια συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια δεν παρουσιάζει σημεία ή συμπτώματα και συχνά ταυτοποιείται στην ρουτίνα εξέταση της καρδιάς. Αλλά μερικοί άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται:
- Αίσθηση της δυσκολίας στην αναπνοή, ειδικά όταν κάνετε σωματικές προσπάθειες.
- Πόνος στο στήθος, ειδικά κατά τη διάρκεια της άσκησης.
- Αίσθημα παλμών ή αίσθηση γρήγορου καρδιακού παλμού.
Έτσι, όταν εμφανιστεί οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, συνιστάται να πάτε στο γιατρό για να κάνετε τις απαραίτητες εξετάσεις, όπως η ηχοκαρδιογραφία ή η ακτινογραφία θώρακα, οι οποίες βοηθούν στην αναγνώριση του προβλήματος και στην έναρξη της κατάλληλης θεραπείας.
Συνήθως, με την πρόοδο της ηλικίας και τη σκλήρυνση της καρδιάς, είναι επίσης σύνηθες να αυξηθεί η αρτηριακή πίεση και ακόμη και οι αρρυθμίες λόγω της αλλαγής των ηλεκτρικών σημάτων στον καρδιακό μυ.
Γιατί συμβαίνει
Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια συνήθως προκαλείται από μια γενετική διαταραχή που προκαλεί την υπερανάπτυξη του καρδιακού μυός, η οποία γίνεται παχύτερη από το φυσιολογικό.
Η αλλαγή που προκαλεί αυτή τη νόσο μπορεί να περάσει από γονείς σε παιδιά, υπάρχει πιθανότητα 50% να γεννηθούν τα παιδιά με το πρόβλημα, ακόμη και αν η νόσος επηρεάζει μόνο έναν γονέα.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Έτσι, ο καρδιολόγος αρχίζει συνήθως τη θεραπεία με τη χρήση φαρμάκων όπως:
- Οι καρδιαγγειακοί παράγοντες, όπως το Metoprolol ή το Verapamil: μειώνουν την πίεση στο καρδιακό μυ και μειώνουν τον καρδιακό ρυθμό, επιτρέποντας την καλύτερη άντληση του αίματος.
- Θεραπείες για τον έλεγχο του καρδιακού ρυθμού, όπως Amiodarone ή Disopyramide: κρατήστε τον ρυθμό της καρδιάς σταθερό, αποφεύγοντας την υπερβολική εργασία από την καρδιά.
- Αντιπηκτικά, όπως η βαρφαρίνη ή το Dabigatran: χρησιμοποιούνται όταν υπάρχει κολπική μαρμαρυγή, για να αποφευχθεί ο σχηματισμός θρόμβων που μπορεί να προκαλέσουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ωστόσο, όταν η χρήση αυτών των φαρμάκων δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τα συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει τη χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει ένα κομμάτι καρδιακού μυός που χωρίζει τις δύο κοιλίες της καρδιάς, διευκολύνοντας τη διέλευση του αίματος και μειώνοντας την προσπάθεια στην καρδιά.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, όπου υπάρχει υψηλός κίνδυνος καρδιακής ανακοπής λόγω αρρυθμίας, μπορεί να χρειαστεί να εμφυτευτεί ένας καρδιακός αναστολέας στην καρδιά, ο οποίος παράγει ηλεκτρικές διαταραχές που ρυθμίζουν τον καρδιακό ρυθμό. Κατανοήστε καλύτερα πώς λειτουργεί ο βηματοδότης.
