Περικαρδίτιδα είναι η φλεγμονή της μεμβράνης επένδυσης της καρδιάς, του περικαρδίου, με αποτέλεσμα κυρίως πόνο στο στήθος, κυρίως. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να έχει διάφορες αιτίες και είναι συχνά το αποτέλεσμα λοιμώξεων.
Λόγω των διαφορετικών αιτιών και τύπων περικαρδίτιδας, η θεραπεία πρέπει να γίνεται κατά περίπτωση και συνήθως πραγματοποιείται στο σπίτι με ανάπαυση και χρήση παυσίπονων όπως υποδεικνύει ο γιατρός. Κατανοήστε την περικαρδίτιδα και πώς να την αναγνωρίσετε.
Η θεραπεία της περικαρδίτιδας εξαρτάται από την αιτία, την εξέλιξη της νόσου και τις επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν. Έτσι, η θεραπεία που μπορεί να διαπιστωθεί από τον καρδιολόγο είναι συνήθως:
1. Οξεία περικαρδίτιδα που προκαλείται από ιούς ή καμία γνωστή αιτία
Αυτός ο τύπος περικαρδίτιδας χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του περικαρδίου, που είναι ο ιστός που περιβάλλει την καρδιά, λόγω μόλυνσης από ιό ή κάποιας άλλης πάθησης που δεν μπορούσε να αναγνωριστεί.
Έτσι, η θεραπεία που έχει καθιερώσει ο καρδιολόγος στοχεύει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, συνιστάται:
- Αναλγητικά, τα οποία υποδεικνύονται για να καταπραΰνουν αυτά στο σώμα.
- Αντιπυρετικά, που στοχεύουν στη μείωση του πυρετού.
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας, με υψηλές δόσεις που συνήθως χορηγούνται για δύο εβδομάδες.
- Θεραπείες για γαστρική προστασία, σε περίπτωση που ο ασθενής παρουσιάζει πόνο στο στομάχι ή έλκη.
- Η κολχικίνη, η οποία θα πρέπει να προστεθεί σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και να διατηρηθεί για ένα χρόνο ως πρόληψη της υποτροπής της νόσου. Μάθετε περισσότερα για την κολχικίνη.
Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να βρίσκεται σε ηρεμία έως ότου εξαφανιστούν τα συμπτώματα και η φλεγμονή ελέγχεται ή εξαφανιστεί.
2. Περικαρδίτιδα που προκαλείται από βακτήρια
Σε αυτή την περίπτωση, η φλεγμονή του ιστού που περιβάλλει την καρδιά προκαλείται από βακτήρια και ως εκ τούτου η θεραπεία γίνεται κυρίως με τη χρήση αντιβιοτικών με στόχο την εξάλειψη των βακτηριδίων.
Εκτός από τη χρήση αντιβιοτικών, ο καρδιολόγος μπορεί να υποδείξει τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, την εισαγωγή στο νοσοκομείο, την περικαρδιακή αποστράγγιση ή τη χειρουργική απομάκρυνση.
3. Χρόνια Περικαρδίτιδα
Η χρόνια περικαρδίτιδα προκαλείται από αργή, σταδιακή φλεγμονή του περικαρδίου, και τα συμπτώματα συχνά χάνονται. Μάθετε περισσότερα για τη χρόνια περικαρδίτιδα.
Η θεραπεία για αυτόν τον τύπο περικαρδίτιδας γίνεται συνήθως με στόχο την ανακούφιση από συμπτώματα όπως η χρήση διουρητικών φαρμάκων που βοηθούν στην εξάλειψη της περίσσειας υγρών. Επιπλέον, ανάλογα με την αιτία και την εξέλιξη της νόσου, ο ιατρός μπορεί να συνιστάται να χρησιμοποιεί ανοσοκατασταλτικά φάρμακα ή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του περικαρδίου.
4. Περικαρδίτιδα δευτερογενής σε άλλες ασθένειες
Όταν εμφανίζεται περικαρδίτιδα λόγω κάποιας ασθένειας, η θεραπεία γίνεται σύμφωνα με την αιτία της και συνιστάται συνήθως από το γιατρό:
- Μη ορμονικά αντιφλεγμονώδη (NSAID), όπως το Ibuprofen.
- Η κολχικίνη, η οποία μπορεί να λαμβάνεται μόνη της ή σε συνδυασμό με ΜΣΑΦ, ανάλογα με την ιατρική σύσταση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κρίσεις αρχικής θεραπείας ή επανεμφάνισης.
- Τα κορτικοειδή, τα οποία συνήθως ενδείκνυνται σε περιπτώσεις ασθενειών συνδετικού ιστού, ουραιμικής περικαρδίτιδας και σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίθηκαν στην κολχικίνη ή τα ΜΣΑΦ.
5. Περικαρδίτιδα με έκχυση
Αυτός ο τύπος περικαρδίτιδας χαρακτηρίζεται από την αργή συσσώρευση του υγρού στο περικάρδιο και συνεπώς η θεραπεία γίνεται με περικαρδιακή διάτρηση για να εξαχθεί το συσσωρευμένο υγρό μειώνοντας τα φλεγμονώδη σημεία.
6. Κυστική περικαρδίτιδα
Σε αυτόν τον τύπο περικαρδίτιδας υπάρχει η ανάπτυξη ενός ιστού παρόμοιου με μια ουλή στο περικάρδιο, η οποία μπορεί να οδηγήσει, εκτός από τη φλεγμονή, σε απόφραξη και ασβεστοποίηση, παρεμβάλλοντας στην κανονική λειτουργία της καρδιάς.
Η θεραπεία για αυτόν τον τύπο περικαρδίτιδας γίνεται με:
- Αντιμετώπιση της φυματίωσης, η οποία πρέπει να ξεκινήσει πριν από τη χειρουργική επέμβαση και να διατηρηθεί για ένα έτος.
- Φάρμακα που βελτιώνουν την καρδιακή λειτουργία.
- Διουρητικά φάρμακα.
- Χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του περικαρδίου.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η χειρουργική επέμβαση, ειδικά σε περιπτώσεις περικαρδίτιδας που σχετίζεται με άλλες καρδιακές παθήσεις, δεν θα πρέπει να καθυστερεί, καθώς οι ασθενείς με μεγάλους περιορισμούς στη λειτουργία της καρδιάς ενδέχεται να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου και το όφελος από τη χειρουργική επέμβαση είναι χαμηλότερο.
