Η σχιζοφρένεια είναι μια ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη λειτουργία του νου που προκαλούν διαταραχές σκέψης και συναισθημάτων, αλλαγές στη συμπεριφορά και απώλεια αίσθησης πραγματικότητας και κριτικής κρίσης.
Αν και είναι πιο συχνή μεταξύ 15 και 35 ετών, η σχιζοφρένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και συνήθως εκδηλώνεται με διάφορους τύπους, όπως παρανοϊκό, κατατονικό, ερβεφρενικό ή αδιαφοροποίητο, για παράδειγμα, που παρουσιάζουν συμπτώματα που κυμαίνονται από ψευδαισθήσεις, ψευδαισθήσεις, αντικοινωνική συμπεριφορά, απώλεια κινήτρων ή εξασθένιση της μνήμης.
Η σχιζοφρένεια επηρεάζει περίπου το 1% του πληθυσμού και παρόλο που δεν έχει καμία θεραπεία, μπορεί να ελεγχθεί καλά με τα αντιψυχωσικά φάρμακα όπως η ρισπεριδόνη, η κουετιαπίνη ή η κλοζαπίνη, για παράδειγμα, προσανατολισμένες στον ψυχίατρο, καθώς και άλλες θεραπείες όπως η ψυχοθεραπεία και η επαγγελματική θεραπεία, ως ένας τρόπος για να βοηθηθεί ο ασθενής να αποκατασταθεί και να επανενταχθεί στην οικογένεια και την κοινωνία.
Κύρια συμπτώματα
Υπάρχουν διάφορα συμπτώματα που εμφανίζονται σε ένα άτομο με σχιζοφρένεια, το οποίο μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το κάθε άτομο και τον τύπο της σχιζοφρένειας που αναπτύσσεται και περιλαμβάνουν συμπτώματα που λέγονται θετικά (τα οποία αρχίζουν να συμβαίνουν), αρνητικά (τα οποία ήταν φυσιολογικά αλλά δεν συνέβαιναν ) ή γνωστικές (δυσκολίες στην επεξεργασία πληροφοριών).
Τα κυριότερα είναι:
- Παραληρητικές αναταραχές, που προκύπτουν όταν κάποιος πιστεύει σθεναρά σε κάτι που δεν είναι πραγματικό, όπως η διωγμένη, η προδοσία ή η υπεροχή, για παράδειγμα. Κατανοήστε καλύτερα ποια είναι η αυταπάτη, οι τύποι και οι αιτίες.
- Οι ψευδαισθήσεις είναι ζωντανές και σαφείς αντιλήψεις για πράγματα που δεν υπάρχουν, όπως ακρόαση φωνών ή οράματα.
- Αποκεντρωμένη σκέψη, στην οποία ο άνθρωπος μιλάει με διαφορετικά και χωρίς νόημα πράγματα.
- Ανωμαλίες στον τρόπο μετακίνησης, με ασυντόνιστες και ακούσιες κινήσεις, εκτός από τον κατατονισμό, που χαρακτηρίζεται από έλλειψη κίνησης, παρουσία επαναλαμβανόμενων κινήσεων, κοιτάγματος, γκριμάτσες, ομιλία ηχώ ή σίγαση, για παράδειγμα.
- Οι αλλαγές συμπεριφοράς και μπορεί να υπάρχουν ψυχωσικές εστίες, επιθετικότητα, αναταραχή και κίνδυνος αυτοκτονίας.
- Αρνητικά συμπτώματα, όπως απώλεια βούλησης ή πρωτοβουλίας, έλλειψη συναισθηματικής έκφρασης, κοινωνική απομόνωση, έλλειψη αυτο-φροντίδας.
- Έλλειψη προσοχής και συγκέντρωσης .
- Αλλαγές στη μνήμη και δυσκολίες στη μάθηση.
Η σχιζοφρένεια μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, σε ημέρες ή βαθμιαία, με αλλαγές που εμφανίζονται σταδιακά για μήνες έως χρόνια. Γενικά, τα αρχικά συμπτώματα γίνονται αντιληπτά από στενούς συγγενείς ή φίλους, οι οποίοι παρατηρούν ότι το άτομο είναι πιο ύποπτο, συγχέεται, αποδιοργανώνεται ή αποξενώνεται. Μάθετε περισσότερα σχετικά με την αναγνώριση αυτής της ασθένειας σε συμπτώματα σχιζοφρένειας.
Για να επιβεβαιώσει τη σχιζοφρένεια, ο ψυχίατρος θα αξιολογήσει το σύνολο των σημείων και των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται από το άτομο και, αν χρειαστεί, θα ζητήσει εξετάσεις όπως CT ή MRI του κρανίου για να αποκλείσει άλλες ασθένειες που μπορεί να προκαλέσουν ψυχιατρικά συμπτώματα, όπως όγκο στον εγκέφαλο ή άνοια. παράδειγμα.
Ποιοι είναι οι τύποι
Η σχιζοφρένεια μπορεί να ταξινομηθεί σε διαφορετικούς τύπους, ανάλογα με τα κύρια συμπτώματα που παρουσιάζει το άτομο. Οι κύριοι τύποι είναι:
1. Παρανοϊκή σχιζοφρένεια
Είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος, στον οποίο κυριαρχούν παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις, ειδικά φωνές ακοής, αλλά και συνήθεις αλλαγές συμπεριφοράς, όπως ανησυχία και ανησυχία.
2. Κατατονική σχιζοφρένεια
Χαρακτηρίζεται από την παρουσία κατατονισμού, στην οποία το άτομο δεν αντιδρά σωστά στο περιβάλλον, υπάρχουν αργές κινήσεις ή παράλυση του σώματος, στις οποίες μπορεί κανείς να παραμείνει στην ίδια θέση για ώρες έως μέρες, να επιβραδύνεται ή να μην μιλάει ομιλία, να επαναλαμβάνει λέξεις ή φράσεις που μόλις είπε κάποιος, καθώς και επανάληψη περίεργων κινήσεων, κρατώντας πρόσωπα ή κοιτάζοντας.
Είναι ένας λιγότερο συνηθισμένος τύπος σχιζοφρένιας και πιο δύσκολη θεραπεία, με κίνδυνο επιπλοκών όπως υποσιτισμός ή αυτοτραυματισμός, για παράδειγμα.
Ηρχεφρενική ή αποδιοργανωμένη σχιζοφρένεια
Η αποδιοργανωμένη σκέψη κυριαρχεί, με τις ομιλίες χωρίς νόημα και εκτός πλαισίου, πέραν της παρουσίας αρνητικών συμπτωμάτων, όπως η έλλειψη ενδιαφέροντος, η κοινωνική απομόνωση και η απώλεια της ικανότητας να εκτελούν καθημερινές δραστηριότητες.
4. Μη διαφοροποιημένη σχιζοφρένεια
Εμφανίζεται όταν υπάρχουν συμπτώματα σχιζοφρένειας, ωστόσο, το άτομο δεν ταιριάζει με τους τύπους που αναφέρονται.
5. Υπολειμματική Σχιζοφρένεια
Πρόκειται για μια χρόνια μορφή ασθενειών. Αυτό συμβαίνει όταν τα κριτήρια για τη σχιζοφρένεια έχουν συμβεί στο παρελθόν, αλλά δεν είναι ενεργά, ωστόσο, εξακολουθούν να υφίστανται αρνητικά συμπτώματα όπως η επιβράδυνση, η κοινωνική απομόνωση, η έλλειψη πρωτοβουλίας ή η αγάπη, η μειωμένη έκφραση του προσώπου ή η έλλειψη αυτο-φροντίδας.
Τι προκαλεί τη σχιζοφρένεια
Η ακριβής αιτία για το τι προκαλεί τη σχιζοφρένεια είναι ακόμα άγνωστη, ωστόσο, είναι γνωστό ότι η ανάπτυξή της επηρεάζεται τόσο από τη γενετική όσο και από το γεγονός ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος στην ίδια οικογένεια και από περιβαλλοντικούς παράγοντες που μπορεί να περιλαμβάνουν τη χρήση ναρκωτικών όπως η μαριχουάνα, οι ιογενείς λοιμώξεις, οι γονείς σε προχωρημένη ηλικία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο υποσιτισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι επιπλοκές κατά τη γέννηση, οι αρνητικές ψυχολογικές εμπειρίες ή η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία της σχιζοφρένειας κατευθύνεται από τον ψυχίατρο, με αντιψυχωσικά φάρμακα, όπως η ρισπεριδόνη, η κουετιαπίνη, η ολανζαπίνη ή η κλοζαπίνη, για παράδειγμα, τα οποία βοηθούν στον έλεγχο κυρίως θετικών συμπτωμάτων όπως ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες ή αλλαγές συμπεριφοράς.
Άλλα φάρμακα κατά του άγχους, όπως η διαζεπάμη ή σταθεροποιητές διάθεσης, όπως η καρβαμαζεπίνη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων σε περίπτωση αναταραχής ή άγχους και αντικαταθλιπτικά, όπως η σερτραλίνη, μπορεί να ενδείκνυνται στην περίπτωση κατάθλιψης.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί ψυχοθεραπεία και επαγγελματική θεραπεία, ως τρόπος συμβολής στην καλύτερη αποκατάσταση και επανένταξη του ασθενούς στην κοινωνική αλληλεπίδραση. Η οικογενειακή συμβουλευτική και η παρακολούθηση από ομάδες κοινωνικής και κοινοτικής υποστήριξης αποτελούν επίσης σημαντικά βήματα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας.
Παιδική σχιζοφρένεια
Η παιδική σχιζοφρένεια ονομάζεται πρώιμη σχιζοφρένεια, καθώς δεν είναι ασυνήθιστο να εμφανίζεται στα παιδιά. Παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα και τους ίδιους τύπους με τη σχιζοφρένεια ενηλίκων, ωστόσο, έχει συνήθως μια πιο σταδιακή εμφάνιση, συχνά δύσκολο να οριοθετηθεί όταν εμφανίστηκε.
Είναι πιο συνηθισμένο να υπάρχουν αλλαγές στη σκέψη, με αποδιοργανωμένες ιδέες, παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις και δύσκολη κοινωνική επαφή. Η θεραπεία γίνεται με τον παιδοψυχίατρο με φάρμακα, όπως η αλοπεριδόλη, η ρισπεριδόνη ή η ολανζαπίνη, για παράδειγμα, και είναι επίσης σημαντικό να πραγματοποιηθεί ψυχοθεραπεία, επαγγελματική θεραπεία και οικογενειακή συμβουλευτική.
