Τα διουρητικά είναι φάρμακα που αυξάνουν τον όγκο των ούρων που παράγονται αυξάνοντας την απέκκριση του νερού από τα νεφρά σε απόκριση της αυξημένης απέκκρισης του αλατιού ή της μειωμένης επαναρρόφησης στα νεφρικά σωληνάρια. Έτσι, με τη μείωση της ποσότητας κυκλοφορούντος υγρού στην κυκλοφορία του αίματος μειώνεται η πίεση στις αρτηρίες και η διόγκωση που προκαλείται από τη συγκράτηση υγρών.
Η φουροσεμίδη, η υδροχλωροθειαζίδη ή η σπιρονολακτόνη είναι παραδείγματα διουρητικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία προβλημάτων όπως υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακή ανεπάρκεια και διόγκωση των αστραγάλων, ποδιών και ποδιών που προκαλούνται από αλλαγές στην καρδιακή λειτουργία ή από ηπατική ή νεφρική νόσο, για παράδειγμα .
Υπάρχουν διάφοροι τύποι διουρητικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία της φούσκας, τα οποία περιλαμβάνουν καλιοσυντηρητικά διουρητικά, θειαζίδες, βρόχους, αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης ή οσμωτικά, αν και τα τελευταία δύο χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά. Τα διουρητικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο με τη συμβουλή ιατρού, διότι ο τύπος του διουρητικού πρέπει να προσαρμόζεται στον συγκεκριμένο σκοπό της θεραπείας.
Μεγάλες διορθωτικές θεραπείες για τη μείωση
Μερικά από τα κύρια φάρμακα διουρητικά που χρησιμοποιούνται είναι:
1. Φουροσεμίδη
Η φουροσεμίδη είναι διουρητικό βρόχου και ενδείκνυται για τη θεραπεία της υπέρτασης και της διόγκωσης που προκαλούνται από ασθένειες της καρδιάς, του ήπατος ή των νεφρών ή πρήξιμο του εγκεφάλου ή που προκαλούνται από εγκαύματα.
Επιπλέον, ενδείκνυται για τη θεραπεία της γέστωσης, μια υπερτασική ασθένεια που εμφανίζεται στο τελευταίο τρίμηνο της κύησης και για να διευκολύνει την εξάλειψη των ούρων σε περίπτωση δηλητηρίασης. Οι συνιστώμενες δόσεις θα πρέπει να υποδεικνύονται από το γιατρό, καθώς εξαρτώνται από το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
- Εμπορικά ονόματα: Closenid, Diuremide, Diurisa, Diurit ή Fluxil.
2. Υδροχλωροθειαζίδη
Η υδροχλωροθειαζίδη είναι θειαζιδικό διουρητικό, που ενδείκνυται για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και για την αντιμετώπιση των οστικών που οφείλονται σε προβλήματα στη λειτουργία της καρδιάς, κίρρωση, θεραπεία με κορτικοστεροειδή ή ορμονικές θεραπείες ή από ορισμένα προβλήματα στη λειτουργία των νεφρών. Μπορεί να συνιστώνται δόσεις που κυμαίνονται από 25 έως 200 mg ημερησίως, ανάλογα με το πρόβλημα που αντιμετωπίζετε.
- Εμπορικά ονόματα: Clorana, Diurix, Clorizin, Διουρητικό, Drenol ή Hidrolan.
3. Σπιρονολακτόνη
Η σπιρονολακτόνη είναι ένα καλιοσυντηρούμενο διουρητικό και ενδείκνυται στη θεραπεία της υψηλής πίεσης του αίματος και της φούσκας που προκαλείται από προβλήματα στη λειτουργία της καρδιάς, του ήπατος ή των νεφρών. Γενικά, συνιστώνται δόσεις που κυμαίνονται από 50 έως 200 mg ημερησίως σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας. Δείτε πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την θεραπεία.
Εμπορικά ονόματα: Aldactone, Diacqua, Aldosterin, Spiroctan ή Aldneo.
4. Αμιλορίδη
Το Amiloride είναι επίσης καλιοσυντηρούμενο διουρητικό και συσχετίζεται συνήθως με υδροχλωροθειαζίδη για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, τη μείωση της διόγκωσης των αστραγάλων, των ποδιών και των ποδιών που προκαλείται από την κατακράτηση νερού και για τη θεραπεία του ασκίτη, που είναι η συσσώρευση νερού στο κοιλιακή χώρα που προκαλείται από κίρρωση. Γενικά, συνιστάται να παίρνετε 1 δισκίο των 50 mg / 5 mg ημερησίως.
- Εμπορικά ονόματα: Moduretic ή Amilorid.
5. Υδροχλωροθειαζίδη και σπειρονολακτόνη
Είναι ένας συνδυασμός 2 διαφορετικών τύπων διουρητικών, που ενδείκνυνται για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης και των εξογκωμάτων που προκαλούνται από ασθένειες ή προβλήματα στην καρδιά, το ήπαρ ή τα νεφρά. Επιπλέον, ενδείκνυται ως διουρητικό σε περιπτώσεις κατακράτησης υγρών. Γενικά, υποδεικνύονται δόσεις που κυμαίνονται από ένα μισό δισκίο έως δύο δισκία 50 mg + 50 mg ημερησίως, ανάλογα με το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες αυτής της αντιμετώπισης.
- Εμπορικά ονόματα: Aldazida.
Πώς να πάρετε τα Διουρητικά
Οποιοδήποτε φάρμακο με διουρητική δράση πρέπει να λαμβάνεται μόνο με ιατρική ένδειξη, διότι όταν χρησιμοποιείται ακατάλληλα μπορούν να προκαλέσουν ανισορροπία ηλεκτρολυτών, που είναι μεταβολές στην ποσότητα σημαντικών ορυκτών στο αίμα. Επιπρόσθετα, μπορεί να προκύψουν και άλλα προβλήματα όπως η αφυδάτωση ή οι καρδιακές αρρυθμίες.
Υπάρχουν επίσης φυσικά διουρητικά, όπως πράσινο τσάι ή διουρητικά τρόφιμα, όπως το σέλινο, το αγγούρι ή το λεμόνι, καθώς έχουν παρόμοια αποτελέσματα με τα φάρμακα αλλά με λιγότερους κινδύνους για την υγεία. Δείτε μια πληρέστερη λίστα με ορισμένα φυσικά διουρητικά.