Η λευχαιμία είναι ένας τύπος καρκίνου που επηρεάζει τα λευκά αιμοσφαίρια, επίσης γνωστά ως λευκοκύτταρα, τα οποία είναι τα αμυντικά κύτταρα του σώματος. Αυτή η ασθένεια ξεκινάει από το μυελό των οστών, το οποίο το εσωτερικό μέρος του οστού είναι γνωστό ως μυελός των οστών και εξαπλώνεται μέσω του αίματος μέσω του σώματος, εμποδίζοντας ή διαταράσσοντας την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων, αιμοπεταλίων και λευκών αιμοσφαιρίων και εξαιτίας αυτού αναιμία, λοιμώξεις και αιμορραγίες.
Η λευχαιμία είναι μια σοβαρή ασθένεια που χρειάζεται θεραπεία, η οποία μπορεί να γίνει με χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία ή μεταμόσχευση μυελού των οστών, για παράδειγμα. Η επιλογή της θεραπείας ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της λευχαιμίας που έχει το άτομο και τη σοβαρότητά του, η οποία επίσης καθορίζει εάν το άτομο μπορεί να θεραπευτεί πλήρως ή όχι.
Τύποι λευχαιμίας
Υπάρχουν 2 κύριοι τύποι λευχαιμίας, λεμφοειδούς και μυελοειδούς, που μπορούν να ταξινομηθούν ως οξεία ή χρόνια, αλλά υπάρχουν ακόμα 4 άλλοι υποτύποι, ως εξής:
- Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Εξελίσσεται ταχέως και μπορεί επίσης να επηρεάσει ενήλικες ή παιδιά. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με χημειοθεραπεία και / ή μεταμόσχευση μυελού των οστών και έχει 80% πιθανότητα θεραπείας.
- Χρόνια μυελοειδή λευχαιμία: Αναπτύσσεται αργά και είναι πιο συχνή στους ενήλικες. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων για μια ζωή.
- Οξεία Λεμφοειδής Λευχαιμία: Γρήγορη πρόοδος και μπορεί να συμβεί σε παιδιά ή ενήλικες. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, αλλά η μεταμόσχευση μυελού των οστών είναι επίσης μια επιλογή όταν προηγούμενες θεραπείες αποτυγχάνουν να θεραπεύσουν την ασθένεια.
- Χρόνια λεμφοειδής λευχαιμία: Αναπτύσσεται αργά και επηρεάζει τους ηλικιωμένους πιο συχνά. Η θεραπεία δεν είναι πάντοτε απαραίτητη.
- Γραμμική λεμφοκυτταρική λευχαιμία Τ ή ΝΚ: Αυτός ο τύπος λευχαιμίας αναπτύσσεται αργά, αλλά ένας μικρός αριθμός μπορεί να είναι πιο επιθετικός και δύσκολος στη θεραπεία.
- Επιθετική λευχαιμία των ΝΚ κυττάρων: Μπορεί να προκληθεί από τον ιό Sptein-Barr, επηρεάζει τους εφήβους και τους νέους ενήλικες, είναι επιθετικός. Η θεραπεία γίνεται με χημειοθεραπεία.
- Λευχαιμία ενηλίκων Τ-κυττάρων: Προκαλείται από τον ιό (HTLV-1), έναν ρετροϊό παρόμοιο με τον ιό HIV, που είναι πολύ σοβαρός. Η θεραπεία είναι ελάχιστα αποτελεσματική, αλλά γίνεται με χημειοθεραπεία και μεταμόσχευση μυελού των οστών.
- Hairy Cell Leukemia: Είναι ένας τύπος χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας, η οποία επηρεάζει τα κύτταρα που φαίνεται να έχουν τρίχες, επηρεάζει τους περισσότερους άνδρες και δεν βρίσκεται στα παιδιά.
Ο τύπος της λευχαιμίας που έχει το άτομο καθορίζεται μέσω συγκεκριμένων εξετάσεων, καθώς είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ποια θεραπεία είναι πιο ενδεδειγμένη.
Συμπτώματα της λευχαιμίας
Τα πρώτα συμπτώματα της λευχαιμίας είναι ο υψηλός πυρετός που ακολουθείται από ρίγη, νυχτερινές εφιδρώσεις και απώλεια βάρους χωρίς εμφανή αιτία, τότε μπορεί να εμφανιστούν και άλλα συμπτώματα, όπως:
- Οι φλεγμονώδεις γλώσσες στο λαιμό, τις μασχάλες και ακριβώς πίσω από το οστέινο του αγκώνα, που ονομάζεται τεχνικά ο αγκώνας, το οποίο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της νόσου.
- Διεύρυνση της σπλήνας προκαλώντας πόνο στην άνω αριστερή περιοχή της κοιλιάς.
- Αναιμία που προκαλεί συμπτώματα όπως κόπωση, χλιδή και υπνηλία.
- Χαμηλή συγκέντρωση αιμοπεταλίων στο αίμα.
- Λοιμώξεις, όπως στοματική καντιντίαση, στο στομάχι (τσίχλα) ή άτυπη πνευμονία.
- Πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις.
- Νυχτερινοί ιδρώτες
- Μωβ σημεία στο δέρμα.
- Πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις.
- Εύκολη αιμορραγία από τη μύτη, τα ούλα ή τη βαριά εμμηνόρροια χωρίς προφανή αιτία.
- Κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος, διπλή όραση και αποπροσανατολισμός εμφανίζονται όταν επηρεάζεται το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Αυτά τα συμπτώματα είναι πιο συνηθισμένα στην οξεία λευχαιμία, επειδή καθώς η χρόνια λευχαιμία εξελίσσεται αργά, μπορεί να είναι ασυμπτωματική και να ανακαλυφθεί σε μια ρουτίνα εξέταση ως πλήρες αίμα, για παράδειγμα.
Διάγνωση της λευχαιμίας
Η διάγνωση γίνεται από τον αιματολόγο ή τον ογκολόγο μετά την παρατήρηση ορισμένων σημείων και συμπτωμάτων και με τα αποτελέσματα εξετάσεων όπως η αιμόγραμμα, το μυελογράφημα, η αξονική τομογραφία, ο μαγνητικός συντονισμός και ειδικότερα η βιοψία του μυελού των οστών. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητο να εξετάζεται το CSF, που ονομάζεται οσφυϊκή παρακέντηση, για την αξιολόγηση του υγρού που ευθυγραμμίζει το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Θεραπείες για λευχαιμία
Η λευχαιμία μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις ακόλουθες επιλογές: χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, μεταμόσχευση μυελού των οστών ή συνδυασμός διαφορετικών θεραπειών, ανάλογα με τον τύπο της λευχαιμίας που έχει το άτομο και το στάδιο της νόσου.
Σε περίπτωση οξείας λευχαιμίας, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων και για την πρόληψη της επιδείνωσης της νόσου. Πολλές περιπτώσεις μπορούν να θεραπευτούν πλήρως, με τις θεραπείες που υποδεικνύει ο γιατρός. Στην περίπτωση της χρόνιας λευχαιμίας, η ασθένεια μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα αλλά δύσκολα μπορεί να θεραπευθεί, αν και το άτομο μπορεί να έχει μια «συντήρηση» θεραπεία για να αποφευχθεί η εκδήλωση συμπτωμάτων καθ 'όλη τη ζωή και να διατηρηθεί αυτός ο τύπος καρκίνου ελεγχόμενος.
Χημειοθεραπεία
Η χημειοθεραπεία συνίσταται στην εφαρμογή συγκεκριμένων φαρμάκων κατά του καρκίνου, τα οποία μπορούν να ενεθούν απευθείας στη φλέβα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας. Αυτή η θεραπεία γίνεται συνήθως σε κύκλους, διότι εκτελούνται μία φορά την εβδομάδα με μόνο 1 φάρμακο ή με συνδυασμό 2 ή 3. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνεδρίες μπορούν να πραγματοποιηθούν με διάστημα εβδομάδων ή μηνών.
Ανοσοθεραπεία
Η ανοσοθεραπεία είναι μια θεραπεία παρόμοια με τη χημειοθεραπεία, επειδή συνίσταται στην εφαρμογή φαρμάκων απευθείας στη φλέβα, αλλά αυτά τα φάρμακα δρουν διαφορετικά και είναι μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία είναι ουσίες που δεσμεύονται στα κύτταρα
επιτρέποντας στο σύστημα άμυνας του οργανισμού να εξαλείψει κύτταρα όγκου στο αίμα και το μυελό των οστών.
Ακτινοθεραπεία
Αποτελείται από την εφαρμογή ακτινοβολίας που κατευθύνεται στον σπλήνα, στον εγκέφαλο ή σε άλλα μέρη του σώματος, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να κατευθύνεται σε όλο το σώμα, όπως συμβαίνει πριν από μια μεταμόσχευση μυελού των οστών, για παράδειγμα.
Μεταμόσχευση μυελού των οστών
Η μεταμόσχευση μυελού των οστών συνίσταται στην αφαίρεση ενός τμήματος του μυελού των οστών από το ισχίο ενός υγιούς ατόμου και συμβατή με τον άρρωστο και αυτά είναι κατεψυγμένα μέχρι να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ιδανική στιγμή. Ο ιδανικός χρόνος για την τοποθέτηση του δωρηθέντος μυελού των οστών αποφασίζεται από το γιατρό και μπορεί να συμβεί μετά την ολοκλήρωση των χημειοθεραπευτικών και ραδιοθεραπευτικών θεραπειών. Ο στόχος είναι να πάρουμε τη θέση των κακοηθών κυττάρων και να επαναπαρασκευάσουμε τα υγιή κύτταρα του αίματος.
Η λευχαιμία έχει μια θεραπεία;
Σε ορισμένες περιπτώσεις η λευχαιμία είναι θεραπευτική, ειδικά όταν εντοπίζεται έγκαιρα και η θεραπεία εφαρμόζεται γρήγορα, ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις όπου το σώμα του ατόμου είναι ήδη τόσο αδύναμο ώστε η θεραπεία της νόσου είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Η μεταμόσχευση μυελού των οστών μπορεί να αντιπροσωπεύει τη θεραπεία της λευχαιμίας για κάποιους, αλλά έχει επιπλοκές και έτσι δεν είναι πάντα μια επιλογή που υποδεικνύουν οι γιατροί για όλους τους πάσχοντες.
Μερικοί ασθενείς με οξεία λευχαιμία επιτυγχάνουν πλέον πλήρη ύφεση της νόσου και διαρκούν για πολλά χρόνια και πολλά παιδιά με οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία μπορούν να θεραπευτούν. Στην ιδανική περίπτωση, μιλήστε στο γιατρό που ακολουθεί την υπόθεση για να δείτε ποια θα είναι τα επόμενα βήματα θεραπείας και τι να περιμένετε.
Τι προκαλεί λευχαιμία
Οι αιτίες της λευχαιμίας δεν είναι πλήρως κατανοητές, αλλά αυτό που είναι γνωστό είναι ότι κάποιες γενετικές προϋποθέσεις ευνοούν την ανάπτυξη αυτής της νόσου. Η λευχαιμία δεν είναι κληρονομική και είναι μόνο παιδί-πατέρας, ούτε μεταδοτική και έτσι δεν μεταδίδεται σε άλλους ανθρώπους. Μερικοί παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν λευχαιμία περιλαμβάνουν την επίδραση της ακτινοβολίας, την έκθεση σε φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των τσιγάρων, των ανοσολογικών παραγόντων και ορισμένων τύπων ιού.
