Η λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι ένας τύπος καρκίνου που χαρακτηρίζεται από μια αλλαγή στον μυελό των οστών που οδηγεί στην υπερβολική παραγωγή κυττάρων της λεμφοκυτταρικής γραμμής, κυρίως λεμφοκύτταρα, που ονομάζονται επίσης λευκά αιμοσφαίρια, που δρουν στην υπεράσπιση του οργανισμού. Μάθετε περισσότερα για τα λεμφοκύτταρα.
Αυτός ο τύπος λευχαιμίας μπορεί ακόμα να χωριστεί σε δύο τύπους:
- Οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία ή ΟΛΛ, όπου τα συμπτώματα εμφανίζονται γρήγορα και συμβαίνουν συχνότερα στα παιδιά. Αν και αναπτύσσεται πολύ γρήγορα, αυτός ο τύπος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες θεραπείας όταν η θεραπεία ξεκίνησε νωρίς.
- Χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία ή CLL, στην οποία ο καρκίνος αναπτύσσεται σε μήνες ή χρόνια και, κατά συνέπεια, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται αργά, ταυτοποιούνται όταν η νόσος είναι ήδη σε μεταγενέστερο στάδιο, γεγονός που καθιστά τη θεραπεία δύσκολη. Μάθετε περισσότερα σχετικά με το LLC.
Χαρακτηριστικά, η λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι πιο συχνή σε άτομα που έχουν εκτεθεί σε μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας που έχουν μολυνθεί με HTLV-1, που καπνίζουν ή έχουν σύνδρομα όπως η νευροϊνωμάτωση, το σύνδρομο Down ή η αναιμία Fanconi.
Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα
Τα πρώιμα συμπτώματα της λεμφοειδούς λευχαιμίας μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Υπερβολική κόπωση και έλλειψη ενέργειας.
- Απώλεια βάρους χωρίς εμφανή αιτία.
- Συχνές ζάλη
- Νυχτερινοί ιδρώτες
- Δυσκολία στην αναπνοή και δυσκολία στην αναπνοή.
- Πυρετός άνω των 38ºC.
- Λοιμώξεις που δεν εξαφανίζονται ή επανέρχονται πολλές φορές, όπως η αμυγδαλίτιδα ή η πνευμονία.
- Εύκολο να έχετε μοβ σημεία στο δέρμα.
- Εύκολη αιμορραγία από τη μύτη ή τα ούλα.
Γενικά, είναι ευκολότερο να εντοπιστεί η οξεία λεμφοειδής λευχαιμία επειδή τα συμπτώματα εμφανίζονται σχεδόν ταυτόχρονα και στα χρόνια τα συμπτώματα εμφανίζονται απομονωμένα και ως εκ τούτου μπορεί να αποτελούν ένδειξη άλλου προβλήματος που καθυστερεί τη διάγνωση. Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας τα συμπτώματα μπορεί να μην υπάρχουν ακόμη και να εντοπίζονται μόνο λόγω αλλαγών στον αριθμό αίματος.
Επομένως, για να γίνει η διάγνωση όσο το δυνατόν νωρίτερα, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν κλινικό ιατρό μόλις εμφανιστεί οποιοδήποτε από τα συμπτώματα απαιτεί εξέταση αίματος και να εντοπίσετε αν υπάρχουν αλλαγές που πρέπει να αξιολογηθούν.
Οξεία Λεμφοειδής Λευχαιμία
Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, ευρέως γνωστή ως ALL, είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου στην παιδική ηλικία, ωστόσο πάνω από το 90% των παιδιών που διαγιγνώσκονται με ALL και λαμβάνουν τη σωστή θεραπεία επιτυγχάνουν πλήρη ύφεση της νόσου.
Αυτός ο τύπος λευχαιμίας χαρακτηρίζεται από την παρουσία υπερβολικών λεμφοκυττάρων στο αίμα και από την ταχεία εμφάνιση συμπτωμάτων που επιτρέπει τη διάγνωση και την έγκαιρη θεραπεία, η οποία γίνεται συνήθως με χημειοθεραπεία.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση λεμφοειδούς λευχαιμίας γίνεται από έναν ογκολόγο ή έναν αιματολόγο μέσω των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται από τον ασθενή και του αποτελέσματος της αιμόγραμμα και της διαφορικής μέτρησης στο επίχρισμα αίματος, όπου επαληθεύονται πολλά λεμφοκύτταρα και σε μερικούς ανθρώπους μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα μείωση της συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνη, ερυθρά αιμοσφαίρια ή μειωμένα αιμοπετάλια. Μάθετε πώς να ερμηνεύσετε τον αριθμό των αιμοπεταλίων.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία υποδεικνύεται από το γιατρό ανάλογα με τον τύπο της λευχαιμίας και μπορεί να γίνει μέσω χημειοθεραπείας ή μεταμόσχευσης μυελού των οστών, για παράδειγμα. Γενικά, σε περιπτώσεις οξείας λευχαιμίας η θεραπεία είναι πιο έντονη και επιθετική στους πρώτους μήνες, μειωμένη σε διάστημα 2 ετών.
Στην περίπτωση της χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας, η θεραπεία μπορεί να γίνει σε όλη τη ζωή, ανάλογα με το βαθμό ανάπτυξης της νόσου μπορεί να είναι δυνατή μόνο η μείωση των συμπτωμάτων.
Κατανοήστε τη διαφορά μεταξύ αυτού του τύπου λευχαιμίας και μυελογενούς λευχαιμίας.
