Συμπτώματα, θεραπεία και θεραπεία της οξείας μυελοειδούς λευχαιμίας

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία (AML) είναι ένας τύπος καρκίνου στο αίμα που αρχίζει στον μυελό των οστών και μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Αυτός ο τύπος καρκίνου έχει περισσότερες πιθανότητες θεραπείας όταν διαγνωσθεί στο αρχικό του στάδιο, όταν δεν υπάρχουν ακόμα μεταστάσεις και προκαλούν συμπτώματα όπως απώλεια βάρους και πρήξιμο των όγκων και της κοιλιάς, για παράδειγμα.

Η θεραπεία της οξείας μυελογενής λευχαιμίας μπορεί να γίνει στο νοσοκομείο καρκίνου και είναι πολύ έντονη τους πρώτους 2 μήνες και είναι απαραίτητη μία τουλάχιστον θεραπεία για την θεραπεία της ασθένειας.

Αυτός ο τύπος καρκίνου του αίματος πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα και επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο συχνός στους ενήλικες, επειδή τα καρκινικά κύτταρα συσσωρεύονται στο μυελό των οστών και απελευθερώνονται στην κυκλοφορία του αίματος, όπου αποστέλλονται σε άλλα όργανα, όπως το ήπαρ, ο σπλήνας ή το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπου συνεχίζουν να αναπτύσσονται και να αναπτύσσονται.

Συμπτώματα οξείας μυελογενής λευχαιμίας

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της οξείας μυελογενής λευχαιμίας περιλαμβάνουν:

• Αναιμία, η οποία είναι μικρότερη από την κανονική ποσότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
• Αίσθημα αδυναμίας και γενικής δυσφορίας.
• Παλλόρ και κεφαλαλγία που προκαλούνται από αναιμία.
• Συχνές αιμορραγίες που χαρακτηρίζονται από εύκολη αιμορραγία από την μύτη και αυξημένη εμμηνόρροια.
• Παρουσία μεγάλων μώλωπων ακόμη και σε μικρά εγκεφαλικά επεισόδια.
• Απώλεια της όρεξης και απώλεια βάρους χωρίς εμφανή αιτία.
• Πρησμένες και οδυνηρές γλώσσες, ειδικά στον αυχένα και τη βουβωνική χώρα.
• Συχνές λοιμώξεις.
• Πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις.
• Πυρετός.
• Δύσπνοια και βήχας.
• Υπερβολικός νυχτερινός ιδρώτας, ο οποίος παίρνει για να βρέξει τα ρούχα.
• Κοιλιακή δυσφορία που προκαλείται από οίδημα του ήπατος και του σπλήνα.

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι ένας τύπος καρκίνου του αίματος που συχνότερα επηρεάζει τους ενήλικες και η διάγνωση μπορεί να γίνει μετά από εξετάσεις αίματος, οσφυϊκή διάτρηση και βιοψία μυελού των οστών.

Η διάγνωση μπορεί να γίνει μέσω εξετάσεων αίματος, ως μέτρηση αίματος που σας επιτρέπει να παρατηρήσετε τη μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων, των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων, αλλά για να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση είναι απαραίτητη η βιοψία του μυελού των οστών. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις αιματολογικές εξετάσεις: Διαβάστε τις εξετάσεις αίματος που ανιχνεύουν τον καρκίνο.

Ταξινόμηση της οξείας μυελογενής λευχαιμίας

Η μυελοειδής λευχαιμία ταξινομείται σε διάφορους υποτύπους, όπως φαίνεται παρακάτω:

Οι πιθανότητες θεραπείας της οξείας μυελογενής λευχαιμίας ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της λευχαιμίας, τη διάγνωση και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Θεραπεία για οξεία μυελογενή λευχαιμία

Η θεραπεία για οξεία μυελογενή λευχαιμία (AML) υποδεικνύεται από τον ογκολόγο και μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω χημειοθεραπείας πολλαπλών φαρμάκων και μεταμόσχευσης μυελού των οστών.

Η χημειοθεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τη λήψη φαρμάκων όπως η κυταραβίνη για 1 εβδομάδα και η δαουνορουβικίνη για 3 ημέρες, ακόμη και η θειογουανίνη ή η βινκριστίνη και η πρεδνιζόνη, για παράδειγμα. Αυτή η θεραπεία μειώνει την ποσότητα των λευκών αιμοσφαιρίων στο σώμα και αφήνει τον ασθενή ευάλωτο σε λοιμώξεις και συμπτώματα όπως κόπωση, κόπωση και αναιμία και αν υπάρχει λοίμωξη, η θεραπεία σας πρέπει να γίνεται με αντιβιοτικά.

Λίγους μήνες μετά την αρχική θεραπεία, ο ασθενής υφίσταται πρόσθετη χημειοθεραπεία, η οποία εξασφαλίζει την εξάλειψη όσο το δυνατόν περισσότερων καρκινικών κυττάρων. Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη θεραπεία σε: Θεραπεία για οξεία μυελογενή λευχαιμία.