Η στένωση του κρανίου του προσώπου ή η κρανιοσινωστίτιδα, όπως είναι επίσης γνωστή, είναι μια γενετική διαταραχή που προκαλεί τα κόκαλα που σχηματίζουν το κεφάλι να κλείνουν πριν από τον αναμενόμενο χρόνο, προκαλώντας κάποιες αλλαγές στο κεφάλι και στο πρόσωπο του μωρού.
Μπορεί ή δεν μπορεί να σχετίζεται με οποιοδήποτε σύνδρομο και δεν υπάρχει πνευματική αναπηρία του παιδιού. Ωστόσο, πρέπει να υποβληθούν σε κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής για να αποφευχθεί η συμπίεση του εγκεφάλου μέσα σε ένα μικρό χώρο, με κίνδυνο άλλων λειτουργιών του οργανισμού.
Χαρακτηριστικά της κρανιακής στένωσης του προσώπου
Τα χαρακτηριστικά του μωρού με κρανιακή στένωση του προσώπου είναι:
- μάτια λίγο ξεχωριστά μεταξύ τους.
- οι τροχιές είναι πιο ορατές από το κανονικό, γεγονός που αναγκάζει τα μάτια να αναπηδούν.
- μειωμένο διάστημα μεταξύ μύτης και στόματος.
- το κεφάλι μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το κανονικό ή σε σχήμα τριγώνου ανάλογα με το ράμμα που έχετε κλείσει νωρίς.
Υπάρχουν διάφορες αιτίες για κεραυική στένωση του προσώπου. Μπορεί ή δεν μπορεί να σχετίζεται με γενετική ασθένεια ή σύνδρομο, όπως το σύνδρομο Crouson ή το σύνδρομο Apert, ή μπορεί να προκληθεί από τη λήψη φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως το φαινοβαρτίλιο, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται κατά της επιληψίας.
Μελέτες δείχνουν ότι οι μητέρες που καπνίζουν ή ζουν σε χώρους μεγάλου υψομέτρου είναι πιο πιθανό να έχουν ένα μωρό με στεφανιαία στένωση του προσώπου λόγω μειωμένου οξυγόνου που περνά στο μωρό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Χειρουργική για στένωση του κρανίου του προσώπου
Η θεραπεία για τη στεφανιαία στένωση του προσώπου περιλαμβάνει τη διεξαγωγή χειρουργικής επέμβασης για την αφαίρεση των οστικών ραμμάτων που συνθέτουν τα οστά του κεφαλιού και έτσι επιτρέπουν την καλή ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσης, μπορούν να εκτελεστούν 1, 2 ή 3 χειρουργικές επεμβάσεις μέχρι το τέλος της εφηβείας. Μετά τις χειρουργικές επεμβάσεις το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.
Η χρήση μιας συσκευής στα δόντια είναι μέρος της θεραπείας για να αποφευχθεί η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ τους, για να αποφευχθεί ο συμβιβασμός των μυών μάσησης, η κροταφογναθική άρθρωση και για να βοηθήσουν να κλείσουν τα οστά που σχηματίζουν την οροφή του στόματος.
