Η ασθένεια κολλαγόνου, επίσης γνωστή ως ασθένεια κολλαγόνου, χαρακτηρίζεται από μια ομάδα αυτοάνοσων και φλεγμονωδών ασθενειών που βλάπτουν τον συνδετικό ιστό του σώματος, ο οποίος είναι ο ιστός που σχηματίζεται από ίνες, όπως το κολλαγόνο, και είναι υπεύθυνος για λειτουργίες όπως η πλήρωση οι χώροι μεταξύ των οργάνων, δίνουν τη συντήρηση, εκτός από τη βοήθεια στην υπεράσπιση του σώματος.
Οι αλλαγές που προκαλούνται από κολλαγονόζες μπορούν να φθάσουν, για παράδειγμα, σε διάφορα όργανα και συστήματα του σώματος, όπως είναι το δέρμα, οι πνεύμονες, τα αιμοφόρα αγγεία και οι λεμφικοί ιστοί, και παράγουν κυρίως δερματολογικά και ρευματολογικά σημάδια και συμπτώματα που περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις, ή ξηροστομία και τα μάτια.
Μερικές από τις κύριες ασθένειες που ταξινομούνται ως κολλαγόνο είναι:
1. Λύκος
Είναι η κύρια αυτοάνοση ασθένεια, η οποία προκαλεί βλάβες στα όργανα και τα κύτταρα λόγω της δράσης των αυτοαντισωμάτων και είναι πιο συχνή στις νεαρές γυναίκες, παρόλο που μπορεί να εμφανιστεί σε κανέναν. Η αιτία της δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή και αυτή η ασθένεια αναπτύσσεται συνήθως αργά και συνεχώς, με συμπτώματα που μπορεί να είναι ήπια έως σοβαρά, τα οποία ποικίλλουν από άτομο σε άτομο.
- Σημεία και συμπτώματα : Ο λούπινος μπορεί να προκαλέσει μια ευρεία ποικιλία κλινικών εκδηλώσεων, που κυμαίνονται από τοπικές και εξαπλωμένες σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένων των δερματικών κηλίδων, στοματικών ελκών, αρθρίτιδας, νεφρικών διαταραχών, αιματολογικών διαταραχών, φλεγμονών των πνευμόνων και της καρδιάς.
Μάθετε περισσότερα για το τι είναι και πώς να αναγνωρίσετε τον λύκο.
2. Σκληρόδερμα
Επίσης γνωστή ως συστηματική σκλήρυνση, είναι μια ασθένεια που προκαλεί τη συσσώρευση ινών κολλαγόνου στο σώμα, αλλά άγνωστη αιτία και επηρεάζει κυρίως το δέρμα και την κυκλοφορία του αίματος σε αυτό το όργανο και μπορεί επίσης να φθάσει σε εσωτερικά όργανα όπως πνεύμονες, καρδιά, νεφρά και γαστρεντερικού σωλήνα.
- Σημεία και συμπτώματα : Υπάρχει συνήθως πάχυνση του δέρματος, το οποίο γίνεται πιο σκληρό, λαμπερό και με κυκλοφορικές δυσκολίες, το οποίο επιδεινώνεται αργά και συνεχώς. Όταν φτάνει σε εσωτερικά όργανα, στον διάχυτο τύπο του, μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές δυσκολίες, πεπτικές αλλοιώσεις, εκτός από το να θέτει σε κίνδυνο τις λειτουργίες της καρδιάς και των νεφρών, για παράδειγμα.
Κατανοήστε τα συμπτώματα των κύριων τύπων σκληροδερμίας και πώς να τα θεραπεύσετε.
3. Σύνδρομο Sjögren
Είναι ένας άλλος τύπος αυτοάνοσης ασθένειας που χαρακτηρίζεται από την διείσδυση των κυττάρων άμυνας στους αδένες του σώματος, γεγονός που καθιστά δύσκολη την έκκριση των δακρυϊκών και σιελογόνων αδένων. Αυτή η ασθένεια είναι πιο συχνή στις γυναίκες μέσης ηλικίας, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε άτομο και μπορεί να προκύψει μεμονωμένα ή να συνοδεύεται από ασθένειες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο λύκος, το σκληρόδερμα, η αγγειίτιδα ή η ηπατίτιδα, για παράδειγμα.
- Σημεία και συμπτώματα : Το ξηρό στόμα και τα μάτια είναι τα κύρια συμπτώματα που μπορούν να επιδεινωθούν αργά και σταδιακά, προκαλώντας ερυθρότητα, καύση και αίσθημα άμμου στα μάτια ή δυσκολία στην κατάποση, ομιλία, αυξημένη τερηδόνα και αίσθηση καψίματος στο στόμα . Τα συμπτώματα σε άλλα μέρη του σώματος είναι πιο σπάνια, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, πυρετό και άλγος των αρθρώσεων και των μυών, για παράδειγμα.
Κατανοήστε καλύτερα τον εντοπισμό και τη διάγνωση του συνδρόμου Sjögren.
4. Δερματομυοσίτιδα
Είναι επίσης ένας τύπος αυτοάνοσης νόσου που προσβάλλει και συμβιβάζει τους μύες και το δέρμα. Όταν επηρεάζει μόνο τους μύες, μπορεί επίσης να είναι γνωστή ως πολυμυοσίτιδα. Η αιτία της είναι άγνωστη και μπορεί να συμβεί σε άτομα όλων των ηλικιών.
- Σημεία και συμπτώματα : Είναι κοινό να υπάρχει μυϊκή αδυναμία, πιο κοινή στον κορμό, καθιστώντας δύσκολη την κίνηση των χεριών και της λεκάνης, όπως το τρίψιμο των μαλλιών ή το κάθισμα / ανύψωση. Ωστόσο, οποιοσδήποτε μυς μπορεί να επηρεαστεί, προκαλώντας δυσκολία στην κατάποση, μετακίνηση του λαιμού, περπάτημα ή αναπνοή, για παράδειγμα. Οι δερματικές βλάβες περιλαμβάνουν κοκκινωπό ή πορφυρόχρωμες κηλίδες και κλιμάκωση που μπορεί να επιδεινωθεί με τον ήλιο.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο εντοπισμού και θεραπείας της δερματομυοσίτιδας.
Πώς να αντιμετωπίσετε την κολλαγόνο
Η θεραπεία μιας κολλαγόνοσης, καθώς και κάθε αυτοάνοσης νόσου, εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της και πρέπει να κατευθύνεται από τον ρευματολόγο ή τον δερματολόγο. Συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση κορτικοστεροειδών, όπως πρεδνιζόνη ή πρεδνιζολόνη, επιπλέον άλλων ανοσοκατασταλτικών ή ισχυρότερων ρυθμιστών ανοσίας όπως η αζαθειοπρίνη, η μεθοτρεξάτη, η κυκλοσπορίνη ή η ριτουξιμάμπη, για παράδειγμα, ως τρόπος για τον έλεγχο της ανοσίας και για τη μείωση των επιδράσεων στο σώμα.
Επιπλέον, ορισμένα μέτρα όπως η προστασία από τον ήλιο για την πρόληψη δερματικών βλαβών και τεχνητών σταγόνων ή σάλιου για τη μείωση των ξηρών οφθαλμών και του στόματος, μπορεί να είναι εναλλακτικά για τη μείωση των συμπτωμάτων.
Η κολλαγόνο δεν έχει καμία θεραπεία, ωστόσο, η επιστήμη έχει επιδιώξει να αναπτύξει πιο σύγχρονες θεραπείες με βάση τον έλεγχο της ανοσίας με την ανοσοθεραπεία, έτσι ώστε αυτές οι ασθένειες να μπορούν να ελεγχθούν πιο αποτελεσματικά.
Κύριες αιτίες
Δεν υπάρχει ακόμα σαφής αιτία για την εμφάνιση της ομάδας αυτοάνοσων ασθενειών που προκαλούν κολλαγόνο. Παρόλο που σχετίζονται με την εσφαλμένη και υπερβολική ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, δεν είναι γνωστό ακριβώς τι προκαλεί αυτή την κατάσταση.
Γενετικοί και ακόμη και περιβαλλοντικοί μηχανισμοί όπως ο τρόπος ζωής και οι διατροφικές συνήθειες είναι πιθανό να είναι η αιτία αυτών των ασθενειών, ωστόσο, η επιστήμη πρέπει ακόμα να καθορίσει καλύτερα αυτές τις υποψίες με περαιτέρω μελέτη.
Για να διαγνώσει την κολλαγόνο, εκτός από την κλινική αξιολόγηση, ο ιατρός μπορεί να παραγγείλει αιματολογικές εξετάσεις που προσδιορίζουν τη φλεγμονή και τα αντισώματα που υπάρχουν σε αυτές τις ασθένειες, όπως FAN, Mi-2, SRP, Jo-1, Ro / SS-A ή La / Β, για παράδειγμα. Μπορεί επίσης να απαιτούνται βιοψίες ή ανάλυση ιστών με φλεγμονή.
