Το σύνδρομο Hanhart είναι μια πολύ σπάνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία μέρους των χεριών, των ποδιών ή των δακτύλων και αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί ταυτόχρονα στη γλώσσα.
Οι αιτίες του συνδρόμου του Hanhart είναι γενετικές, αν και οι παράγοντες που οδηγούν σε αυτές τις αλλαγές στα γονίδια του ατόμου δεν εξηγούνται.
Το σύνδρομο Hanhart δεν έχει καμία θεραπεία, αλλά η πλαστική χειρουργική μπορεί να βοηθήσει στη διόρθωση των ελαττωμάτων των άκρων.
Εικόνες του συνδρόμου Hanhart
Συμπτώματα του συνδρόμου Hanhart
Τα κύρια συμπτώματα του συνδρόμου Hanhart μπορεί να είναι:
- Μερική ή πλήρης απουσία δακτύλων ή δακτύλων.
- Παραμορφωμένα χέρια και πόδια, εν μέρει ή εντελώς απούσα.
- Μικρή ή παραμορφωμένη γλώσσα.
- Μικρό στόμα.
- Μικρή σαγόνι.
- Ανασυρμένο πηγούνι.
- Λεπτά και παραμορφωμένα νύχια.
- Παράλυση προσώπου;
- Δυσκολίες στην κατάποση.
- Καμία κάθοδος των όρχεων.
- Ψυχική καθυστέρηση.
Γενικά, η ανάπτυξη του παιδιού θεωρείται φυσιολογική και τα άτομα με αυτήν την ασθένεια έχουν μια φυσιολογική πνευματική ανάπτυξη, είναι σε θέση να οδηγήσουν μια φυσιολογική ζωή, μέσα στους φυσικούς τους περιορισμούς.
Η διάγνωση του συνδρόμου Hanhart γίνεται συνήθως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με υπερηχογραφία και με αξιολόγηση των σημείων και συμπτωμάτων που παρουσιάζει το μωρό.
Θεραπεία του συνδρόμου του Hanhart
Η θεραπεία του συνδρόμου Hanhart αποσκοπεί στη διόρθωση των ελαττωμάτων που υπάρχουν στο παιδί και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Συμπεριλαμβάνει συνήθως τη συμμετοχή μιας ομάδας ειδικών, από παιδίατροι, πλαστικούς χειρουργούς, ορθοπεδικούς και φυσιοθεραπευτές που αξιολογούν την περίπτωση κάθε παιδιού που έχει προσβληθεί από αυτό το σύνδρομο.
Προβλήματα που σχετίζονται με ελαττώματα στη γλώσσα ή το στόμα μπορούν να διορθωθούν μέσω χειρουργικής επέμβασης, εφαρμογής πρόσθεσης, φυσιοθεραπείας και λογοθεραπείας για τη βελτίωση της μάσησης, της κατάποσης και της ομιλίας.
Για τη θεραπεία των ελαττωμάτων των χεριών και των ποδιών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσθέσεις βραχιόνων, ποδιών ή χεριών για να βοηθήσουν το παιδί να κινηθεί, να κινήσει τα χέρια του, να γράψει ή να πιάσει κάτι. Η σωματική θεραπεία που βοηθά τα παιδιά να αποκτήσουν κινητικότητα είναι πολύ σημαντική.
Η οικογενειακή και ψυχολογική υποστήριξη είναι σημαντική για την ανάπτυξη του παιδιού.