Η θεραπεία για την αμφιβληστροειδοπάθεια του νεογέννητου πρέπει να ξεκινά το συντομότερο δυνατόν μετά τη διάγνωση του προβλήματος και στοχεύει στην πρόληψη της ανάπτυξης τύφλωσης, η οποία προκαλείται από την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς μέσα στο μάτι. Ωστόσο, ακόμη και με τη διάγνωση της αμφιβληστροειδοπάθειας, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι σημαντικό μόνο να τηρούνται τακτικές αξιολογήσεις στον οφθαλμίατρο επειδή ο κίνδυνος της νόσου είναι χαμηλός.
Επιπλέον, συνιστάται ότι όλα τα μωρά που έχουν διαγνωσθεί με αμφιβληστροειδοπάθεια πρόωρου το έκαναν ετήσιες διαβουλεύσεις στον οφθαλμίατρο, επειδή διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης οπτικών προβλημάτων όπως η μυωπία, ο στραβισμός, η αμβλυωπία ή το γλαύκωμα, για παράδειγμα.
Εναλλακτικές θεραπείες για την αμφιβληστροειδοπάθεια του προστάτη
Στο χάος όπου ο οφθαλμίατρος θεωρεί ότι υπάρχει κίνδυνος τύφλωσης, ορισμένες από τις επιλογές θεραπείας μπορεί να είναι:
- Η χειρουργική επέμβαση με λέιζερ : είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μορφή θεραπείας όταν η αμφιβληστροειδοπάθεια διαγνωρίζεται νωρίς και συνίσταται στην εφαρμογή ακτίνων λέιζερ στο μάτι για να σταματήσει η ανώμαλη ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων που τραβούν τον αμφιβληστροειδή εκτός τόπου.
- Τοποθέτηση μιας χειρουργικής ταινίας στο μάτι : χρησιμοποιείται σε προχωρημένες περιπτώσεις αμφιβληστροειδοπάθειας όταν επηρεάζεται ο αμφιβληστροειδής και αρχίζει να απογειώνεται από το κεφάλι του οφθαλμού. Σε αυτή τη θεραπεία, μια χειρουργική επέμβαση μικρής ζώνης τοποθετείται γύρω από το βολβό για να επιτρέψει στον αμφιβληστροειδή να παραμείνει στη σωστή θέση.
- Υαλοειδεκτομή : Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις του προβλήματος και χρησιμεύει για την αφαίρεση της γέλης από τις ουλές που είναι μέσα στο μάτι και την αντικατάσταση με μια διαφανή ουσία.
Αυτές οι θεραπείες γίνονται με γενική επέμβαση έτσι ώστε το μωρό να είναι ήρεμο και δεν αισθάνεται κανένα είδος πόνου. Ως εκ τούτου, εάν το μωρό έχει ήδη αποφορτιστεί από το νοσοκομείο μητρότητας μπορεί να χρειαστεί να μείνει στο νοσοκομείο μία ημέρα μετά την επέμβαση.
Μετά από τη θεραπεία, το μωρό σας μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει ένα μάτι έμπλαστρο μέχρι περίπου 2 εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση, ειδικά σε περίπτωση που έχετε κάνει υαλοειδεκτομή ή έχετε βάλει τη χειρουργική ζώνη στο βολβό του ματιού.
Πώς είναι η ανάκτηση μετά από θεραπεία της αμφιβληστροειδοπάθειας του πρόωρου
Μετά από θεραπεία για αμφιβληστροειδοπάθεια του νεογέννητου, το μωρό πρέπει να νοσηλευτεί για τουλάχιστον 1 ημέρα έως ότου ανακτηθεί πλήρως από τις επιπτώσεις της αναισθησίας και μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι μετά από αυτό το διάστημα.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι γονείς θα πρέπει να βάζουν τις σταγόνες που συνταγογραφούνται καθημερινά από το γιατρό στο μωρό για να αποτρέψουν την εμφάνιση λοιμώξεων που μπορεί να μεταβάλλουν την έκβαση της χειρουργικής επέμβασης ή να επιδεινώσουν το πρόβλημα.
Για να εξασφαλιστεί η θεραπεία της αμφιβληστροειδοπάθειας για την πρόωρη νεογνά, το μωρό θα πρέπει να επισκέπτεται τακτικά τον οφθαλμίατρο κάθε 2 εβδομάδες για να αξιολογήσει τα αποτελέσματα της χειρουργικής επέμβασης έως ότου αποφορτιστεί ο γιατρός. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου μια ταινία έχει τοποθετηθεί στο βολβό του ματιού, οι επισκέψεις ρουτίνας θα πρέπει να διατηρούνται κάθε 6 μήνες στον οφθαλμίατρο για να ρυθμίσετε το εύρος ανάλογα με την ανάπτυξη των ματιών.
Τι μπορεί να προκαλέσει αμφιβληστροειδοπάθεια της πρόωρης ζωής
Η αμφιβληστροειδοπάθεια του προστάτη είναι ένα πολύ συνηθισμένο οπτικό πρόβλημα στα πρόωρα μωρά που συμβαίνει λόγω του μειωμένου βαθμού ανάπτυξης του ματιού, που συμβαίνει συνήθως κατά τις τελευταίες 12 εβδομάδες κύησης.
Με αυτόν τον τρόπο, ο κίνδυνος ανάπτυξης αμφιβληστροειδοπάθειας είναι μεγαλύτερος, καθώς η ηλικία κύησης του μωρού κατά τη γέννηση είναι χαμηλότερη, χωρίς να επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι τα φώτα ή οι λάμψεις μιας κάμερας, για παράδειγμα.
