Συνέπειες της πνευμονικής εμβολής

Η πνευμονική εμβολή συμβαίνει όταν κάτι παρεμποδίζει τη διέλευση του αίματος σε ένα μέρος του πνεύμονα, ως εκ τούτου, υπάρχει μείωση στην ανταλλαγή αερίων και ως εκ τούτου υπάρχει μικρότερη ποσότητα οξυγόνου στο αίμα. Επιπλέον, υπάρχει μια υπερφόρτωση της καρδιάς, η οποία καθιστά την εργασία πολύ πιο γρήγορα για να προσπαθήσει να πάρει το αίμα να φτάσει σε ολόκληρο τον πνεύμονα.

Συνήθως η απόφραξη συμβαίνει σε μια μικρή περιοχή και το άτομο δεν υποφέρει από σοβαρές συνέπειες γιατί όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται σαν δύσπνοια, πόνος στο στήθος όταν αναπνέει και τα χείλη και τα άκρα των πορφυρά δάχτυλα το άτομο παρατηρεί ότι συμβαίνει κάτι και ότι πρέπει να πάει στο έτοιμο- βοήθεια το συντομότερο δυνατό.

Ωστόσο, αν και σπάνια, η απόφραξη μπορεί να εμφανιστεί σε ένα μεγαλύτερο αιμοφόρο αγγείο, το οποίο είναι υπεύθυνο για την άρδευση ενός μεγαλύτερου μέρους του πνεύμονα, οπότε οι συνέπειες μπορεί να είναι πιο σοβαρές επειδή ο ιστός που δεν δέχεται οξυγονωμένο αίμα ανασύρεται και δεν υπάρχει ανταλλαγή αερίων σε αυτό το τμήμα του πνεύμονα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνικό θάνατο, που συμβαίνει ξαφνικά, ή πνευμονικά επακόλουθα, όπως η πνευμονική υπέρταση, ειδικά σε άτομα που έχουν ήδη κάποια ασθένεια στον πνεύμονα.

Κάποιες καταστάσεις που μπορεί να ευνοούν μια πνευμονική εμβολή που προκαλείται από μια μεγάλη απόφραξη αίματος στον πνεύμονα συνεπάγονται μια μεγάλη πτώση από το αυτοκινητιστικό ατύχημα, για παράδειγμα. Το πιο συνηθισμένο είναι ότι η πνευμονική εμβολή προκαλείται από την παρεμπόδιση λόγω φυσαλίδας αερίου στο εσωτερικό του αιμοφόρου αγγείου ή από πλάκα μικρού λίπους και αυτές συνήθως επηρεάζουν τα μικρότερα αιμοφόρα αγγεία και συνεπώς οι συνέπειες είναι ευκολότερες στη θεραπεία.

Θεραπεία

Η θεραπεία για την πνευμονική εμβολή μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας φάρμακα που ρευστοποιούν το αίμα, διευκολύνοντας τη διέλευσή του μέσω όλων των φλεβών και των αρτηριών. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν μέσα σε λίγες ημέρες, υπό την προϋπόθεση ότι η θεραπεία ξεκινά αμέσως όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ώστε να διασφαλιστεί ότι όλοι οι ιστοί του πνεύμονα λαμβάνουν αίμα πλούσιο σε οξυγόνο.