Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κατ 'όγκο στο ήπαρ είναι καλοήθη και όχι σοβαρή, και είναι συνηθισμένο να βρεθούν τυχαία στις εξετάσεις ρουτίνας. Γενικά, δεν προκαλούν συμπτώματα, αν και μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακό άλγος και πεπτικές αλλοιώσεις όταν μεγαλώνουν πάρα πολύ ή υποφέρουν από οποιαδήποτε ρήξη.
Οι πιο συνηθισμένοι τύποι ηπατικών οζιδίων είναι το αιμαγγείωμα, το ηπατοκυτταρικό αδένωμα και η εστιακή υπερπλασία των οζιδίων και η κύρια μορφή θεραπείας είναι η τακτική παρακολούθηση με εξετάσεις όπως CT ή MRI. Μπορούν επίσης να απομακρυνθούν με χειρουργική επέμβαση, που υποδεικνύεται από τον ηπατολόγο, εάν προκαλούν συμπτώματα, αναπτύσσονται πάρα πολύ ή αποκτούν χαρακτηριστικά ύποπτα για κακοήθεια.
Οι κύστες είναι επίσης καλοήθεις βλάβες, ωστόσο, έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, επειδή αντί να είναι όγκοι, είναι μια κοιλότητα γεμάτη με υγρό, όπως τα είδη των "σάκων". Μάθετε περισσότερα για το τι είναι η ηπατική κύστη και πότε μπορεί να είναι επικίνδυνη.
1. Ηπατικό αιμαγγείωμα
Οι καλοήθεις οζίδια του ήπατος είναι πιο συχνές και είναι δυσπλασίες των αιμοφόρων αγγείων, καθώς αποτελούνται από μια ομάδα αιμοφόρων αγγείων που καλύπτονται από ένα στρώμα.
Τα αιμαγγειώματα συνήθως ανιχνεύονται με υπερηχογράφημα, ωστόσο, ο γιατρός μπορεί να διατάξει μια αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για να αξιολογήσει καλύτερα τα χαρακτηριστικά τους. Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα, εκτός εάν υπερβούν και συμπιέσουν τα γύρω όργανα ή υποστούν κάποια ρήξη ή αιμορραγία.
- Τι το προκαλεί : οι αιτίες της δεν είναι σαφείς, αλλά μπορεί να έχουν σχέση με τη γενετική και την αντικατάσταση των ορμονών.
- Πώς να θεραπεύσετε : καθοδηγείται από τον ηπατολόγο και μπορεί να σας υποδείξει παρακολούθηση με εξετάσεις κάθε 6 μήνες έως 1 έτος, ειδικά σε περιπτώσεις που υπερβαίνουν τα 5 cm. Εάν μεγαλώσουν, έχουν ύποπτα χαρακτηριστικά κακοήθειας κατά την εξέταση ή υποφέρουν από ρήξη, μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά.
Διαβάστε περισσότερα για το τι είναι το αιμαγγείωμα, πώς να επιβεβαιώσετε και τρόπους θεραπείας.
2. Ηπατοκυτταρικό αδένωμα
Το αδενάμη είναι ένας τύπος καλοήθους όγκου του ήπατος, ο οποίος είναι συχνότερος στις γυναίκες ηλικίας 20 έως 50 ετών. Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα και μπορεί να ανακαλυφθούν τυχαία σε υπερηχογράφημα από άλλες αιτίες, ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει κοιλιακό άλγος στις περιοχές που αντιστοιχούν στο ήπαρ και το στομάχι.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το αδενάμη μπορεί να σπάσει και να προκαλέσει αιμορραγία. Επιπλέον, μπορεί σπάνια να προχωρήσει και στον καρκίνο, οπότε αν ανιχνευθεί, πρέπει πάντα να αξιολογείται με μαγνητική τομογραφία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, ο ηπατολόγος μπορεί επίσης να υποδείξει βιοψία.
- Τι προκαλεί : Συχνά σχετίζεται με τη χρήση αντισυλληπτικών με οιστρογόνα, τη χρήση αναβολικών στεροειδών, παχυσαρκίας και γενετικών ασθενειών, όπως αυτές που προκαλούν απόθεση γλυκογόνου, για παράδειγμα.
- Πώς να θεραπεύσετε : ο ηπατολόγος μπορεί να υποδείξει την εξαμηνιαία παρακολούθηση με εξετάσεις. Εντούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υποδειχθεί η απομάκρυνση με χειρουργική επέμβαση, όπως σε περιπτώσεις όπου προκαλούν συμπτώματα, μεγαλώνουν πολύ ή έχουν ύποπτα χαρακτηριστικά κακοήθειας. Στις γυναίκες σε ηλικία τεκνοποίησης, ειδικά εκείνες με οζίδιο άνω των 5 cm, ενδείκνυται επίσης χειρουργική επέμβαση επειδή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο οζίδιο τείνει να αυξάνεται.
Μάθετε να προσδιορίζετε τις αιτίες του όγκου στο ήπαρ και πότε μπορεί να είναι κακοήθης.
3. Οπτική οζιδιακή υπερπλασία
Είναι ένας τύπος ηπατικού οζιδίου που είναι επίσης κοινός, συνηθέστερος σε γυναίκες ηλικίας 20 έως 60 ετών. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν προκαλεί συμπτώματα και συνήθως δεν προκαλεί επιπλοκές ή κίνδυνο να γίνει καρκίνος.
Η εστιακή υπερπλασία των κόμβων μπορεί να συγχέεται με άλλους τύπους οζιδίων στον υπερηχογράφημα, οπότε πρέπει πάντα να επιβεβαιώνεται σε εξετάσεις όπως CT ή MRI. Επιπλέον, μπορεί επίσης να προκύψει σε συνδυασμό με αιμαγγείωμα ή αδένωμα.
- Τι προκαλεί : Η αιτία του δεν είναι καλά κατανοητή και πιστεύεται ότι σχετίζεται με αλλαγές στη ροή του αίματος. Αν και είναι πιο συνηθισμένη στις νέες γυναίκες, δεν προκαλείται από τη χρήση αντισυλληπτικών, αν και αυτές μπορεί να ευνοούν την ανάπτυξη των οζιδίων.
- Πώς να θεραπεύσετε : Γενικά, χρειάζεται μόνο να παρακολουθείτε εξετάσεις, κάθε 6 μήνες έως 2 χρόνια. Η απομάκρυνση με χειρουργική επέμβαση μπορεί να ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου αυξάνεται πάρα πολύ, προκαλεί συμπτώματα ή όταν παρουσιάζει χαρακτηριστικά άλλων τύπων όγκων.
