Χαρακτηριστικά του συνδρόμου Prader Willi και πώς να θεραπεύσετε

Το σύνδρομο Prader-Willi είναι μια σπάνια γενετική ασθένεια που προκαλεί προβλήματα με το μεταβολισμό, αλλαγές στη συμπεριφορά, μυϊκή αστάθεια και αναπτυξιακή καθυστέρηση. Επιπλέον, ένα άλλο πολύ κοινό χαρακτηριστικό είναι η εμφάνιση υπερβολικής πείνας μετά την ηλικία των δύο ετών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία και διαβήτη.

Αν και αυτό το σύνδρομο δεν έχει θεραπεία, υπάρχουν μερικές θεραπείες, όπως η εργασιακή θεραπεία, η φυσιοθεραπεία και η ψυχοθεραπεία που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων και στην παροχή μιας καλύτερης ποιότητας ζωής.

Κύρια χαρακτηριστικά

Τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου Prader-Willi διαφέρουν πολύ από παιδί σε παιδί και συνήθως διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία:

Βρέφη και παιδιά έως 2 ετών

• Μυϊκή αδυναμία: συνήθως οδηγεί στα χέρια και τα πόδια να φαίνονται πολύ εύθραυστα.
• Δυσκολία στο θηλασμό: συμβαίνει λόγω μυϊκής αδυναμίας που εμποδίζει το παιδί να τραβήξει το γάλα.
• Απάθεια: το μωρό φαίνεται συνεχώς κουρασμένο και έχει μικρή ανταπόκριση στα ερεθίσματα.
• Μη αναπτυγμένα γεννητικά όργανα: μικρά ή ανύπαρκτα.

Παιδιά και ενήλικες

• Υπερβολική πείνα: το παιδί τρώει συνεχώς και σε μεγάλες ποσότητες, εκτός από το ότι συχνά ψάχνει φαγητό στα ντουλάπια ή στα σκουπίδια.
• Αναστατωμένη ανάπτυξη και ανάπτυξη: είναι κοινό για το παιδί να είναι μικρότερο από το κανονικό και να έχει λιγότερη μυϊκή μάζα.
• Μαθησιακές δυσκολίες: χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να μάθουν να διαβάζουν, να γράφουν ή ακόμη και να επιλύουν καθημερινά προβλήματα.
• Προβλήματα ομιλίας: καθυστερημένη άρθρωση των λέξεων, ακόμη και στην ενηλικίωση.
• Δυσλειτουργίες στο σώμα: όπως μικρά χέρια, σκολίωση, αλλαγές στο σχήμα των γοφών ή έλλειψη χρώματος στα μαλλιά και το δέρμα.

Επιπλέον, εξακολουθεί να είναι πολύ συνηθισμένο να αντιμετωπίζετε προβλήματα συμπεριφοράς όπως να έχετε συχνές στάσεις θυμού, να κάνετε πολύ επαναλαμβανόμενες ρουτίνες ή να ενεργείτε επιθετικά όταν κάτι απορρίπτεται, ειδικά στην περίπτωση των τροφίμων.

Τι προκαλεί το σύνδρομο

Το σύνδρομο Prader-Willi προκύπτει όταν υπάρχει αλλαγή στα γονίδια ενός τμήματος στο χρωμόσωμα 15, το οποίο θέτει σε κίνδυνο τις λειτουργίες του υποθάλαμου και προκαλεί τα συμπτώματα της νόσου από τη γέννηση του παιδιού. Κανονικά, η αλλαγή στο χρωμόσωμα κληρονομείται από τον πατέρα, αλλά υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου συμβαίνει τυχαία.

Η διάγνωση γίνεται συνήθως μέσω παρατήρησης των συμπτωμάτων και γενετικών εξετάσεων, που ενδείκνυνται για νεογέννητα με χαμηλό μυϊκό τόνο.

Πώς γίνεται η θεραπεία

Η θεραπεία για το σύνδρομο Prader-Willi ποικίλλει ανάλογα με τα συμπτώματα και τα χαρακτηριστικά του παιδιού και, επομένως, μια ομάδα διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων μπορεί να είναι απαραίτητη, καθώς μπορεί να είναι απαραίτητες διαφορετικές τεχνικές θεραπείας, όπως:

• Χρήση αυξητικής ορμόνης: χρησιμοποιείται συνήθως σε παιδιά για να τονώσει την ανάπτυξη, να είναι σε θέση να αποφύγει το μικρό ανάστημα και να βελτιώσει τη μυϊκή δύναμη.
• Διατροφικές διαβουλεύσεις: βοηθά στον έλεγχο των παρορμήσεων της πείνας και βελτιώνει την ανάπτυξη των μυών, παρέχοντας τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
• Θεραπεία με ορμόνες φύλου: χρησιμοποιούνται όταν υπάρχει καθυστέρηση στην ανάπτυξη των σεξουαλικών οργάνων του παιδιού.
• Ψυχοθεραπεία: βοηθά στον έλεγχο των συμπεριφορικών αλλαγών του παιδιού, καθώς και στην πρόληψη της εμφάνισης παρορμήσεων πείνας.
• Λογοθεραπεία: Αυτή η θεραπεία επιτρέπει την πρόοδο που σχετίζεται με τη γλώσσα και τις μορφές επικοινωνίας αυτών των ατόμων.
• Φυσική δραστηριότητα: Η συχνή σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική για την εξισορρόπηση του σωματικού βάρους και την ενίσχυση των μυών.
• Φυσικοθεραπεία: Η φυσιοθεραπεία βελτιώνει τον μυϊκό τόνο, βελτιώνει την ισορροπία και βελτιώνει τις λεπτές κινητικές δεξιότητες.
• Εργοθεραπεία: Η εργασιακή θεραπεία παρέχει στους ασθενείς του Prader-Willi μεγαλύτερη ανεξαρτησία και αυτονομία στις καθημερινές δραστηριότητες.
• Ψυχολογική υποστήριξη: Η ψυχολογική υποστήριξη είναι σημαντική για να καθοδηγήσει το άτομο και την οικογένειά του σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των ιδεοψυχαναγκαστικών συμπεριφορών και των διαταραχών της διάθεσης.

Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν πολλές άλλες μορφές θεραπείας, οι οποίες γενικά συνιστώνται από τον παιδίατρο αφού παρατηρήσουν τα χαρακτηριστικά και τις συμπεριφορές κάθε παιδιού.

Ήταν χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες;

ναι όχι

Η γνώμη σας είναι σημαντική! Γράψτε εδώ πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το κείμενό μας:

Καμιά ερώτηση? Κάντε κλικ εδώ για να απαντήσετε.

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο οποίο θέλετε να λάβετε απάντηση:

Ελέγξτε το email επιβεβαίωσης που σας στείλαμε.

Το όνομα σου:

Λόγος επίσκεψης:

--- Επιλέξτε τον λόγο σας --- Ασθένεια Ζήστε καλύτερα Βοηθήστε ένα άλλο άτομο Κερδίστε γνώσεις

Είστε επαγγελματίας υγείας;

ΌχιΦυσιοθεραπευτήςΦαρμακευτική ΝοσοκόμαΔιατροφολόγοςΒιοϊατρικήΦυσιοθεραπευτήςΜποιούςΆλλος