Ο υποχωματικός ή υποεγεγονικός οζίδιο είναι αυτός που απεικονίζεται μέσω τεστ απεικόνισης όπως η υπερηχογραφία και υποδεικνύει μια βλάβη χαμηλής πυκνότητας, που συνήθως σχηματίζεται από υγρά, λίπος ή πολύ πυκνούς ιστούς, για παράδειγμα.
Η ύποση δεν επιβεβαιώνει εάν η μάζα είναι κακοήθης ή καλοήθης, διότι στην υπερηχογραφική εξέταση η λέξη «ηχογένεια» υποδηλώνει μόνο την ευκολία με την οποία τα υπερηχητικά σήματα περνούν μέσα από τις δομές και τα όργανα του σώματος. Έτσι, οι υπερεχοειδείς δομές τείνουν να έχουν υψηλότερη πυκνότητα, ενώ οι υποχωρικές ή ανεκτικές δομές έχουν μικρή ή καθόλου πυκνότητα.
Τα οζίδια είναι βλάβες που σχηματίζονται από τη συσσώρευση ιστών ή υγρών που έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 1 cm και είναι γενικά στρογγυλεμένες και παρόμοιες με τους σβώλους. Μπορούν να έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Cyst : προκύπτει όταν η μάζα έχει υγρό περιεχόμενο μέσα. Ελέγξτε τα κυριότερα είδη κύστης και πότε μπορεί να είναι σοβαρά.
- Στερεό : όταν το περιεχόμενό του περιέχει στερεές ή παχιές δομές, όπως ιστούς, ή υγρό που έχει μεγάλη πυκνότητα, με πολλά κύτταρα ή άλλα στοιχεία σε αυτό.
- Μικτή : μπορεί να προκύψει όταν το ίδιο οζίδιο περιλαμβάνει στερεές και υγρές δομές στο περιεχόμενό τους.
Ένα έντομο μπορεί να εμφανιστεί στο δέρμα, στον υποδόριο ιστό ή σε οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος και είναι συνηθισμένο να ανιχνεύεται για παράδειγμα στον μαστό, στον θυρεοειδή, στις ωοθήκες, στη μήτρα, στο ήπαρ, στους λεμφαδένες ή στις αρθρώσεις. Μερικές φορές, όταν επιφανειακές, μπορούν να ψηλαφούν, ενώ σε πολλές περιπτώσεις, μόνο υπερηχογράφημα ή CT σαρώνει μπορεί να εντοπίσει.
Πότε είναι το οζίδιο σοβαρό;
Συνήθως, το οζίδιο παρουσιάζει χαρακτηριστικά που μπορεί να υποδηλώνουν ότι είναι σοβαρά ή όχι, ωστόσο δεν υπάρχει κανένας κανόνας για όλους και η αξιολόγηση του γιατρού είναι απαραίτητη για να παρατηρηθεί όχι μόνο το αποτέλεσμα της εξέτασης, αλλά και η φυσική εξέταση, η παρουσία συμπτωμάτων ή κινδύνους που μπορεί να παρουσιάσει το άτομο.
Μερικά χαρακτηριστικά που μπορεί να προκαλέσουν καχυποψία για το οζίδιο ποικίλλουν ανάλογα με το όργανο στο οποίο βρίσκεται και μπορεί να είναι:
1. Υπόχωο οζίδιο στο στήθος
Τις περισσότερες φορές, η μάζα στο στήθος δεν προκαλεί ανησυχία και εμφανίζονται συνήθως καλοήθεις βλάβες όπως ινωδοενένωμα ή απλή κύστη. Ένας καρκίνος είναι συνήθως ύποπτος όταν υπάρχουν αλλαγές στο μέγεθος ή το σχήμα του μαστού, παρουσία οικογενειακού ιστορικού ή όταν η μάζα παρουσιάζει σημάδια κακοήθειας, όπως είναι σκληρή, προσκολλημένη σε γειτονικούς ιστούς ή με πολλά αιμοφόρα αγγεία, για παράδειγμα.
Ωστόσο, αν υπάρχει υπόνοια για όγκο στο στήθος, ο γιατρός θα υποδείξει μια παρακέντηση ή βιοψία για να προσδιορίσει τη διάγνωση. Δείτε περισσότερα σχετικά με το πώς να γνωρίζετε αν η μαστίχη μαστού είναι κακοήθης.
Υπόχωο οζίδιο στον θυρεοειδή
Το γεγονός ότι είναι υποεξυγόνο αυξάνει τις πιθανότητες κακοήθειας σε ένα οζίδιο του θυρεοειδούς, όμως μόνο αυτό το χαρακτηριστικό δεν αρκεί για να προσδιορίσει αν είναι καρκίνος ή όχι, απαιτώντας ιατρική αξιολόγηση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο όγκος συνήθως τρυπιέται όταν φθάνει περισσότερο από 1 cm σε διάμετρο ή 0, 5 cm όταν ο οζίδιο έχει κακοήθη χαρακτηριστικά, όπως ο υποχωρητικός οζίδιο, η παρουσία μικροκαθορισμών, η διεύρυνση των αιμοφόρων αγγείων, η διείσδυση στο των γειτονικών ιστών ή όταν είναι ψηλότερο από το πλάτος σε εγκάρσια όψη.
Τα οζίδια θα πρέπει επίσης να τρυπηθούν σε άτομα με υψηλό κίνδυνο κακοήθειας, όπως εκείνα που είχαν έκθεση σε ακτινοβολία στην παιδική ηλικία, τα οποία έχουν γονίδια που σχετίζονται με καρκίνο ή που έχουν προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου, για παράδειγμα. Ωστόσο, είναι σημαντικό για τον ιατρό να αξιολογεί κάθε περίπτωση ξεχωριστά, καθώς υπάρχουν ιδιαιτερότητες και η ανάγκη υπολογισμού του κινδύνου ή του οφέλους των διαδικασιών σε κάθε κατάσταση.
Μάθετε πώς μπορείτε να προσδιορίσετε το κομμάτι του θυρεοειδούς, ποιες δοκιμασίες πρέπει να κάνετε και πώς θα αντιμετωπιστεί.
3. Υπόχωο οζίδιο στο ήπαρ
Τα ηπατικά οζίδια έχουν μεταβλητά χαρακτηριστικά, οπότε η παρουσία ενός υποχωρού οζιδίου δεν αρκεί για να υποδείξει εάν είναι καλοήθης ή κακοήθης, απαιτώντας από τον ιατρό να κάνει μια αξιολόγηση λεπτομερέστερα, σε κάθε περίπτωση, για να προσδιορίσει.
Συνήθως, το κόκαλο στο ήπαρ διερευνάται για την παρουσία κακοήθειας με εξετάσεις απεικόνισης, όπως τομογραφία ή συντονισμός, όταν είναι μεγαλύτερο από 1 cm ή όταν παρουσιάζει σταθερή ανάπτυξη ή αλλαγή εμφάνισης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να υποδεικνύει μια βιοψία για να επιβεβαιώσει εάν το κοίλωμα είναι σοβαρό ή όχι. Να γνωρίζετε πότε αναφέρεται η βιοψία ήπατος και πώς γίνεται.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Το υποχωρικό οζίδιο δεν χρειάζεται πάντα να αφαιρεθεί, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καλοήθη και απαιτεί μόνο παρατήρηση. Ο γιατρός θα καθορίσει πόσο συχνά θα ακολουθεί ο οζίδιο, με δοκιμές όπως υπερηχογράφημα ή CT σάρωση, για παράδειγμα, που μπορεί να είναι κάθε 3 μήνες, 6 μήνες ή 1 έτος.
Ωστόσο, αν ο οζίδιο αναπτύξει υποψία κακοήθειας, όπως ταχεία ανάπτυξη, προσκόλληση σε γειτονικούς ιστούς, αλλαγές στα χαρακτηριστικά ή ακόμη και όταν γίνεται πολύ μεγάλη ή προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο ή συμπίεση κοντινών οργάνων, υποδεικνύεται η απόδοση μια βιοψία, μια παρακέντηση ή μια χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσετε το κομμάτι. Μάθετε πώς γίνεται η επέμβαση ανάρρωσης του μαστού και πώς γίνεται η αποκατάσταση.
