Το ηπατικό αδένωμα, επίσης γνωστό ως ηπατοκυτταρικό αδένωμα, είναι ένας σπάνιος τύπος καλοήθους όγκου του ήπατος που παράγεται από μεταβαλλόμενα επίπεδα ορμονών και ως εκ τούτου είναι πιο συνηθισμένο σε γυναίκες ηλικίας 20 έως 50 ετών μετά την εγκυμοσύνη ή λόγω παρατεταμένης χρήσης αντισυλληπτικών από στόματος, για παράδειγμα.
Συνήθως, το ηπατικό αδένωμα δεν παράγει συμπτώματα και ως εκ τούτου σχεδόν πάντα εντοπίζεται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας αξονικής τομογραφίας ή υπερηχογράφημα για να προσπαθήσει να διαγνώσει ένα άλλο πρόβλημα.
Δεδομένου ότι δεν είναι σοβαρό και θεωρείται καλοήθης όγκος, το αδένωμα γενικά δεν χρειάζεται κάποιο ειδικό είδος θεραπείας, συνιστάται μόνο να διατηρείται η παρακολούθηση με τακτικές εξετάσεις, αφού, αν και είναι πολύ χαμηλό, υπάρχει κίνδυνος να γίνει κακοήθης ή να σπάσει, εσωτερική αιμορραγία.
Κύρια συμπτώματα
Στις περισσότερες περιπτώσεις το αδένωμα του ήπατος δεν προκαλεί κανένα είδος συμπτώματος, ωστόσο, μερικοί άνθρωποι μπορούν να αναφέρουν την παρουσία ενός ήπιου και σταθερού πόνου στην άνω δεξιά περιοχή της κοιλιάς.
Αν και σπάνια, το αδένωμα μπορεί να σπάσει και να γίνει αιμορραγία στην κοιλιακή κοιλότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι κοινό να αισθάνεστε πολύ ισχυρό και ξαφνικό κοιλιακό άλγος που δεν βελτιώνεται και συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα αιμορραγικού σοκ, όπως αυξημένος καρδιακός ρυθμός, αίσθημα εξασθένισης ή υπερβολική εφίδρωση. Εάν υπάρχει υποψία ότι το αδένωμα έχει διαρρήξει, συνιστάται να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο για να σταματήσετε την αιμορραγία.
Γνωρίστε άλλα σημάδια που μπορεί να υποδεικνύουν αιμορραγικό σοκ.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Το ηπατοκυτταρικό αδένωμα εντοπίζεται σχεδόν πάντα κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης για τη διάγνωση ενός άλλου προβλήματος, συνεπώς, αν συμβεί αυτό, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν ηπατολόγο για μια πιο συγκεκριμένη εξέταση και να επιβεβαιώσετε την παρουσία του αδενώματος. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες εξετάσεις περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα, απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού ή υπολογιστική τομογραφία.
Κατά τη διάρκεια αυτών των εξετάσεων, ο γιατρός μπορεί επίσης να προσδιορίσει ποιος τύπος ηπατικού αδενώματος για καλύτερη στόχευση της θεραπείας:
- Φλεγμονώδης : είναι το πιο κοινό και παρουσιάζει υψηλότερο ποσοστό ρήξης.
- Η μετάλλαξη HNF1α : είναι ο δεύτερος πιο συχνός τύπος, με περισσότερα από ένα αδένωμα στο ήπαρ.
- Μεταλλάξεις β-κατενίνης : είναι ασυνήθιστα και εμφανίζονται κυρίως σε άνδρες που χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή.
- Δεν μπορεί να ταξινομηθεί : είναι ένας τύπος όγκου που δεν μπορεί να συμπεριληφθεί σε κανέναν άλλο τύπο.
Ο γιατρός συνήθως συνιστά μόνο την παρακολούθηση του μεγέθους του όγκου, ωστόσο, στην περίπτωση του φλεγμονώδους, για παράδειγμα, εάν έχετε περισσότερα από 5 cm, ο γιατρός μπορεί να επιλέξει να χειρουργηθεί για να το αφαιρέσει τελείως.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Δεδομένου ότι το ηπατικό αδένωμα είναι σχεδόν πάντοτε καλοήθη, η κύρια μορφή θεραπείας συνίσταται στην συνεχή παρακολούθηση του μεγέθους του, μέσω εξετάσεων όπως η υπολογιστική τομογραφία, η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού ή ο υπέρηχος μόνο. Ωστόσο, αν το αδένωμα εμφανίζεται σε γυναίκα που χρησιμοποιεί αντισύλληψη, ο γιατρός μπορεί να σας συμβουλεύσει να διακόψετε τη χρήση του και να επιλέξετε μια άλλη μέθοδο αντισύλληψης, καθώς η χρήση του χαπιού μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη του όγκου.
Εάν ο όγκος αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου ή αν είναι μεγαλύτερο από 5 cm, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος θραύσης ή ανάπτυξης καρκίνου, επομένως είναι σύνηθες για το γιατρό σας να συστήσει χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσει τη βλάβη και να την αποτρέψει από την εμφάνισή του επιπλοκές. Αυτή η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως αρκετά απλή και παρουσιάζει μικρό κίνδυνο, με γενική αναισθησία στο νοσοκομείο.
Εάν το αδένωμα έχει διαρραγεί, η θεραπεία που χρησιμοποιείται είναι επίσης χειρουργική επέμβαση, να σταματήσει η αιμορραγία και να αφαιρεθεί η βλάβη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό, για να αποφευχθεί μια μεγάλη απώλεια αίματος, η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Πιθανές επιπλοκές
Υπάρχουν δύο κύριες επιπλοκές του ηπατικού αδενώματος:
- Κατανομή : συμβαίνει όταν ρωγμές τοιχωμάτων όγκων λόγω υπερβολικής αύξησης μεγέθους ή άμεσου τραύματος στο ήπαρ, για παράδειγμα. Όταν συμβεί αυτό, ο όγκος αιμορραγεί στην κοιλιακή κοιλότητα, πράγμα που οδηγεί σε εσωτερική αιμορραγία, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι κοινό να αισθάνεστε έναν πολύ έντονο και ξαφνικό πόνο στην κοιλιά. Εάν συμβεί αυτό, είναι πολύ σημαντικό να πάτε αμέσως στο νοσοκομείο για να ξεκινήσετε τη θεραπεία.
- Ανάπτυξη καρκίνου : Αυτή είναι η πιο σπάνια επιπλοκή, αλλά μπορεί να συμβεί όταν ο όγκος συνεχίζει να αναπτύσσεται και μπορεί να υποστεί μετασχηματισμό σε κακοήθη όγκο γνωστό ως ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να κάνουμε την έγκαιρη διάγνωση να αυξήσει τις πιθανότητες θεραπείας. Μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτό τον τύπο όγκου και πώς αντιμετωπίζεται.
Αυτές οι επιπλοκές είναι πιο συχνές σε όγκους μεγαλύτερους των 5 cm και συνεπώς η θεραπεία γίνεται σχεδόν πάντοτε με χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση της βλάβης, αλλά μπορεί επίσης να συμβεί σε μικρότερους όγκους, επομένως είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθεί μια τακτική παρακολούθηση στον ηπατολόγο .
