Η θεραπεία της εκτοδερματικής δυσπλασίας δεν είναι ειδική και αυτή η ασθένεια δεν έχει καμία θεραπεία, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλλυντικά για να επιλυθούν κάποιες από τις δυσπλασίες που προκαλούνται από την ασθένεια.
Η εκτοδερμαμική δυσπλασία είναι ένα σύνολο σπάνιων κληρονομικών προβλημάτων που εμφανίζονται στο μωρό από τη γέννηση και, ανάλογα με τον τύπο του, προκαλούν, για παράδειγμα, αλλαγές στις τρίχες, τα νύχια, τα δόντια ή τους ιδρωτοποιούς αδένες.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την εκτονωματική δυσπλασία, το παιδί θα πρέπει να παρακολουθείται συχνά από τον παιδίατρο για να αξιολογήσει την εξέλιξή του και να αξιολογήσει την ανάγκη για αισθητική χειρουργική για να βελτιώσει την αυτοεκτίμησή του, για παράδειγμα.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να αξιολογείται καθημερινά η θερμοκρασία του σώματος του παιδιού, ειδικά σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει παραγωγή ιδρώτα, επειδή υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης ηλιακού εγκεφαλικού επεισοδίου λόγω υπερβολικής θέρμανσης του σώματος. Ακολουθεί ο τρόπος σωστής μέτρησης της θερμοκρασίας.
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει έλλειψη δοντιών ή άλλες αλλαγές στο στόμα, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν οδοντίατρο για να κάνετε μια πλήρη εκτίμηση του στόματος και να αρχίσετε την κατάλληλη θεραπεία, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργικές επεμβάσεις και οδοντικές προθέσεις, για να επιτρέψετε στο παιδί να τρώει κανονικά.
Συμπτώματα της εκτοδερματικής δυσπλασίας
Τα κύρια σημεία και συμπτώματα της εκτοδερματικής δυσπλασίας περιλαμβάνουν:
- Επαναλαμβανόμενος πυρετός ή θερμοκρασία σώματος άνω των 37 ° C.
- Υπερευαισθησία στα καυτά σημεία.
- Διαταραχές στο στόμα με χαμένα, απότομα ή πολύ απομακρυσμένα δόντια.
- Τα μαλλιά είναι πολύ λεπτά και εύθραυστα.
- Λεπτά και τροποποιημένα νύχια.
- Έλλειψη παραγωγής ιδρώτα, σάλιου, δακρύων και άλλων σωματικών υγρών.
- Το δέρμα είναι λεπτό, ξηρό, λεπτές και πολύ ευαίσθητο.
Τα σημεία και τα συμπτώματα της εκτοδερματικής δυσπλασίας δεν είναι τα ίδια σε όλα τα παιδιά και ως εκ τούτου, μόνο μερικά από αυτά τα συμπτώματα είναι κοινά.
Τύποι εκτονωματικής δυσπλασίας
Οι δύο κύριοι τύποι εκτονωματικής δυσπλασίας περιλαμβάνουν:
- Ανυδροτική ή υποϋδροτική εκτοδερμαμική δυσπλασία : χαρακτηρίζεται από μείωση της ποσότητας μαλλιών και τριχών, μείωση ή απουσία σωματικών υγρών όπως δάκρυα, σάλιο και ιδρώτα ή απουσία δοντιών.
- Υδροκεφαλική εκτονωματική δυσπλασία : Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η έλλειψη δοντιών, ωστόσο, μπορεί επίσης να προκαλέσει μεγάλα, προς τα έξω προσανατολισμένα χείλη, επίπεδη μύτη και κηλίδες γύρω από τα μάτια.
Κανονικά, η διάγνωση της εκτοδερματικής δυσπλασίας γίνεται σύντομα μετά τον τοκετό μετά την παρατήρηση των δυσμορφιών του μωρού, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι ελαφρώς εμφανείς και κατά συνέπεια διαγιγνώσκονται αργότερα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού.
.jpg)
