Η θεραπεία για την ακράτεια ούρων, που ονομάζεται επίσης ενούρηση, η οποία είναι η ακούσια και επαναλαμβανόμενη απώλεια ούρων μετά από 5 ετών, κατά τη διάρκεια της ημέρας ή τη νύχτα, μπορεί να γίνει με:
- Συναγερμοί ούρων, οι οποίοι είναι συσκευές που έχουν αισθητήρα που τοποθετείται στα εσώρουχα ή εσώρουχα του παιδιού και που αγγίζουν όταν αρχίζει να καίγεται, την ξυπνά και την αναγκάζει να σηκωθεί για να ουρήσει, όπως δείχνουν οι εικόνες. Το PipiStop είναι ένα παράδειγμα μάρκας αυτών των συναγερμών και η τιμή κυμαίνεται μεταξύ 80 και 240 reis.
- Φυσιοθεραπεία για την ακράτεια ούρων κατά την παιδική ηλικία μέσω ασκήσεων που ενισχύουν τους μυς της ουροδόχου κύστης, τον προγραμματισμό των χρόνων όταν το παιδί πρέπει να ουρήσει και την ιερή νευροδιεγέρνηση, η οποία είναι διεγερτική τεχνική για τον έλεγχο του σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης.
- Τα αντιχολινεργικά φάρμακα, όπως η Δεσμοπρεσσίνη, η Οξυβουτυρίνη και η Ιμιπραμίνη, καταπραΰνουν την ουροδόχο κύστη και μειώνουν την παραγωγή ούρων.
Ο παιδίατρος είναι σε θέση να κάνει μια διάγνωση παιδικής ακράτειας ούρων, αλλά ο παιδονιακός ουρολόγος είναι ο ειδικός για να δείξει την καλύτερη θεραπεία και ενδείκνυται για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις.
Συμβουλές για την επιτάχυνση της θεραπείας
Υπάρχουν μερικές συμβουλές κατά τη διάρκεια της θεραπείας για παιδική ακράτεια ούρων ή ενούρηση των βρεφών όπως:
- Πάντοτε να αλλάζετε εσώρουχα στο σακίδιο του σχολείου.
- Αποφύγετε την παροχή υγρών στο παιδί πριν πάτε για ύπνο.
- Ενθαρρύνετε το παιδί να ουρήσει πριν πάτε για ύπνο.
- Τοποθετήστε ένα κάλυμμα ή κάλυμμα στο κρεβάτι.
- Βάλτε μια αλλαγή κλινοστρωμνής στο δωμάτιο του παιδιού.
- Απορροφητικές σάλτσες ή εσώρουχα που μπορούν να εξουδετερώσουν.
- Ξυπνήστε το παιδί κατά τη διάρκεια της νύχτας για να ουρήσει, με σκοπό τη δημιουργία μιας ρουτίνας, επομένως το παιδί αδειάζει την ουροδόχο κύστη τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
- Ζητήστε από το παιδί να κρατήσει το καπάκι για 10 δευτερόλεπτα κατά την ούρηση.
- Δώστε το παιδί σε ανταμοιβή όποτε εμφανίζεται βελτίωση.
Είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να είναι υπομονετικοί, να παραμείνουν ήρεμοι κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης και να μην κατηγορούν ποτέ το παιδί για αυτό το πρόβλημα.
