Η επιδιδυμίτιδα είναι η φλεγμονή της επιδιδυμίδας, ένας μικρός αγωγός που συνδέει το vas deferens με τους όρχεις και όπου λαμβάνει χώρα η ωρίμανση και η αποθήκευση του σπέρματος.
Αυτή η φλεγμονή συνήθως προκαλεί συμπτώματα όπως οίδημα του σκωληνωτού σάκκου και πόνο, ειδικά όταν περπατάμε ή μετακινούμε την περιοχή. Η επιδιδυμίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συνηθισμένη μεταξύ των ηλικιών 14 και 35 λόγω της μόλυνσης από ένα βακτήριο ή μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια.
Όταν προκαλείται από μια λοίμωξη, η επιδιδυμίτιδα είναι συνήθως οξεία και συνεπώς τα συμπτώματα διαρκούν από 1 έως 6 εβδομάδες, βελτιώνοντας τη θεραπεία με τα αντιβιοτικά. Ωστόσο, όταν η φλεγμονή προκαλείται από άλλους παράγοντες, μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί και να διαρκέσει περισσότερο από 6 εβδομάδες, θεωρώντας ότι είναι χρόνια.
Κύρια συμπτώματα
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα επιδιδυμίτιδας περιλαμβάνουν:
- Συνεχής χαμηλός πυρετός και ρίγη.
- Σοβαρός πόνος στην περιοχή του οστού ή της πυέλου.
- Αίσθημα πίεσης στους όρχεις.
- Πρήξιμο του σκωληνωτού σάκου.
- Πρησμένη γλώσσα στη βουβωνική χώρα.
- Πόνος κατά τη διάρκεια στενής επαφής ή κατά την ούρηση.
- Παρουσία αίματος στο σπέρμα.
Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να ξεκινήσουν ελαφρύτερα και να επιδεινωθούν με την πάροδο του χρόνου, μέχρι που δεν είναι δυνατόν να κινηθούν εξαιτίας του έντονου πόνου. Κάθε φορά που προκύπτουν συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν αλλαγή στους όρχεις, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον ουρολόγο για να εντοπίσετε τη σωστή αιτία και να ξεκινήσετε την πιο κατάλληλη θεραπεία.
Ποιος διατρέχει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης επιδιδυμίτιδας
Ο κίνδυνος εμφάνισης φλεγμονών της επιδιδυμίδας είναι μεγαλύτερος στους άνδρες με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια. Εντούτοις, η επιδιδυμίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί εάν υπάρχει άλλη μόλυνση όπως η φυματίωση, η προστατίτιδα ή η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος.
Στα αγόρια, η επιδιδυμίτιδα συνήθως εμφανίζεται μετά από ένα ισχυρό χτύπημα στην οικεία περιοχή ή με στρέψη του όρχεως. Και στις δύο περιπτώσεις, τα συμπτώματα είναι παρόμοια με τον ενήλικα και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν το συντομότερο δυνατόν στο νοσοκομείο.
Πώς να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση
Η διάγνωση επιδιδυμίτιδας μπορεί να γίνει από τον ιατρό μόνο με βάση την παρατήρηση και την ψηλάφηση της περιοχής του έσω χιτώνα, αλλά μπορεί να χρειαστεί να επιβεβαιωθεί με εξετάσεις όπως εξέταση ούρων, υπερηχογράφημα Doppler, αξονική τομογραφία ή απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Δεδομένου ότι οι περισσότερες περιπτώσεις επιδιδυμίτιδας προκαλούνται από μία λοίμωξη, η θεραπεία συνήθως ξεκινά ως χρήση αντιβιοτικών όπως:
- Δοξυκυκλίνη;
- Ciprofloxacin;
- Κεφτριαξόνη.
Αυτά τα αντιβιοτικά πρέπει να ληφθούν για έως και 4 εβδομάδες, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας, ακόμη και αν τα συμπτώματα έχουν βελτιωθεί.
Επιπλέον, για την ανακούφιση των συμπτωμάτων συνιστάται ακόμη να κρατάτε τα υπόλοιπα, αποφεύγετε να μαζεύετε πολύ βαριά αντικείμενα και να κάνετε πάγο στην περιοχή. Ο ουρολόγος μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα όπως ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη, για τη βελτίωση της ευημερίας κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης.
Αυτός ο τύπος θεραπείας έχει συνήθως μεγάλη επιτυχία και η βελτίωση των συμπτωμάτων εμφανίζεται σε περίπου 2 εβδομάδες, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις το επιδιδιμίτη μπορεί να διαρκέσει έως και 3 μήνες για να εξαφανιστεί εντελώς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί επίσης να αξιολογήσει την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση, ειδικά εάν η επιδιδυμίτιδα δεν οφείλεται σε λοίμωξη, αλλά σε μια αλλαγή στην ανατομία των όρχεων, για παράδειγμα.
.jpg)
