Η οστεονέκρωση, που ονομάζεται επίσης και αγγειακή νέκρωση ή ασηπτική νέκρωση, είναι ο θάνατος μιας περιοχής του οστού όταν διακόπτεται η παροχή αίματος, με έμφραγμα οστών, που προκαλεί πόνο, κατάρρευση του οστού και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αρθροπάθεια.
Παρόλο που μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε οστό του σώματος, η οστεονέκρωση συμβαίνει συχνότερα στο ισχίο, επηρεάζοντας την περιοχή της μηριαίας κεφαλής, καθώς και στα γόνατα, τους ώμους, τους αστραγάλους, τους καρπούς ή τα οστά των γνάθων.
Η θεραπεία γίνεται από τον ορθοπεδικό και αποτελείται από τη χρήση φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, με αντιφλεγμονώδη, εκτός από την ανάπαυση και τη φυσιοθεραπεία, αλλά μπορεί επίσης να υποδειχθεί χειρουργική επέμβαση για να διορθωθούν οι αλλαγές ή ακόμα και να αντικατασταθεί η άρθρωση μια πρόθεση.
Κύρια συμπτώματα
Αρχικά, η οστεονέκρωση μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα και δύσκολα μπορεί να παρατηρηθεί σε μελέτες απεικόνισης. Όμως, καθώς η κυκλοφορία του αίματος επιδεινώνεται και υπάρχει μεγαλύτερη εμπλοκή των οστών, μπορεί να προκύψουν συμπτώματα όπως ο πόνος στην πληγείσα άρθρωση, γεγονός που προκαλεί δυσκολίες στο περπάτημα ή στην καθημερινή άσκηση.
Ένα ή περισσότερα οστά μπορεί να εμπλέκονται σε αυτή τη νόσο και, στην οστεονέκρωση του ισχίου, μπορεί να επηρεαστεί μόνο μία ή και οι δύο πλευρές. Επίσης, προσδιορίστε άλλες αιτίες του πόνου του ισχίου.
Μετά από υποψία οστεονέκτωσης του ισχίου, ο ορθοπεδικός μπορεί να κάνει τις φυσικές εξετάσεις και τις εξετάσεις αίτησης όπως ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία της πληγείσας περιοχής, η οποία μπορεί να παρουσιάσει τα σημάδια της νέκρωσης των οστών, καθώς και τις προσαρμογές των οστών που μπορεί να προκύψουν, όπως η οστεοαρθρίτιδα.
Ποιες είναι οι αιτίες
Οι κύριες αιτίες της οστεονέκρωσης είναι τραυματισμοί στα οστά που συμβαίνουν λόγω τραύματος, όπως σε περιπτώσεις κατάγματος ή εξάρσεων. Ωστόσο, οι μη τραυματικές αιτίες περιλαμβάνουν:
- Χρήση διορθωτικών φαρμάκων για κορτικοστεροειδή, σε υψηλές δόσεις και για μεγάλες χρονικές περιόδους. Ελέγξτε τις κύριες παρενέργειες των στεροειδών.
- Αλκοολισμός .
- Ασθένειες που προκαλούν αλλαγές στην πήξη του αίματος, όπως δρεπανοκυτταρική αναιμία, ηπατική ανεπάρκεια, καρκίνο ή ρευματικές νόσοι.
- Η χρήση φαρμάκων κατηγορίας διφωσφονικών, όπως το ζολεδρονικό οξύ, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης και ορισμένων κρουσμάτων καρκίνου, σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο οστεονέκρωσης της κάτω γνάθου.
Οι άνθρωποι που καπνίζουν μπορεί επίσης να είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν οστεονέκρωση, καθώς το κάπνισμα προκαλεί δυσκολίες στην παροχή αίματος στο σώμα.
Επιπλέον, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι δυνατόν να ανακαλυφθεί η αιτία της νόσου, και αυτές οι περιπτώσεις ονομάζονται ιδιοπαθή οστεονέκρωση.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για την οστεονέκρωση καθοδηγείται από τον ορθοπεδικό χειρουργό (ή τον χειρουργικό χειρουργό στην περίπτωση της οξείας τοξοειδούς) και περιλαμβάνει τη χρήση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, την υπόλοιπη πάθηση, την φυσιοθεραπεία και την εξάλειψη της αιτίας που μπορεί προκαλώντας την ανεπάρκεια του αίματος.
Ωστόσο, η κύρια και καλύτερη θεραπεία για τη θεραπεία της οστεονέκρωσης είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την αποσυμπίεση των οστών, την τοποθέτηση ενός οστικού μοσχεύματος ή, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, την αντικατάσταση της άρθρωσης.
Φυσιοθεραπεία για την οστεονέκρωση
Η φυσική θεραπεία είναι πολύ σημαντική για να βοηθήσει στην ανάκτηση του ασθενούς και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα. Όταν το οστό επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη δυσκολία της άρδευσης του αίματος, είναι συνηθισμένη η μείωση του χώρου μέσα στην άρθρωση και η φλεγμονή και ως εκ τούτου η ανάπτυξη της αρθρώσεως και της αρθρίτιδας είναι κοινή.
Στη φυσική θεραπεία, ασκήσεις μυϊκής ενίσχυσης, κοινές κινητοποιήσεις και τέντωμα μπορούν να γίνουν για να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών στην πληγείσα περιοχή, όπως κάταγμα, και ακόμη και να αποφευχθεί η τοποθέτηση μιας πρόθεσης. Οι συσκευές μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον έλεγχο του πόνου και την ενίσχυση των μυών.
Δείτε πώς η θεραπεία μπορεί να γίνει μετά την εισαγωγή της πρόθεσης ισχίου.
