Η σοβαρή διανοητική καθυστέρηση χαρακτηρίζεται από το δείκτη νοημοσύνης (IQ) μεταξύ 20 και 35 ετών. Στην περίπτωση αυτή το άτομο δεν μιλάει σχεδόν τίποτα και χρειάζεται δια βίου φροντίδα πάντα εξαρτώμενο και ανίκανο.
Δεν μπορεί να εγγραφεί στο κανονικό σχολείο επειδή δεν μπορεί να μάθει, να μιλάει ή να καταλαβαίνει σε ένα βαθμό που μπορεί να αξιολογηθεί, απαιτώντας πάντοτε εξειδικευμένη επαγγελματική υποστήριξη, ώστε να μπορεί να αναπτύξει και να μάθει βασικά λόγια, όπως καλώντας τη μητέρα της, ζητώντας νερό ή στο μπάνιο, για παράδειγμα.
Σημεία, συμπτώματα και χαρακτηριστικά
Σε περίπτωση σοβαρής διανοητικής καθυστέρησης, το παιδί έχει καθυστέρηση στην κινητική ανάπτυξη και δεν μπορεί πάντα να μάθει να κάθεται μόνη της ή να μιλάει, για παράδειγμα, έτσι ώστε να μην έχει αυτονομία και χρειάζεται καθημερινά την υποστήριξη των γονέων του ή άλλων φροντιστών. Χρειάζονται υποστήριξη για το φόρεμα, το φαγητό και τη φροντίδα για την προσωπική τους υγιεινή για μια ζωή.
Η διάγνωση σοβαρής ή σοβαρής νοητικής καθυστέρησης παραμένει ακόμα σε παιδική ηλικία, αλλά μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο μετά την ηλικία των 5 ετών, δηλαδή όταν μπορεί να γίνει η δοκιμασία IQ. Πριν από αυτό το στάδιο το παιδί μπορεί να διαγνωστεί με καθυστέρηση στην ψυχοκινητική ανάπτυξη και μπορούν να εκτελεστούν εξετάσεις αίματος και απεικόνισης που μπορεί να αποκαλύψουν άλλες εγκεφαλικές διαταραχές και σχετικές ασθένειες που απαιτούν ειδικές θεραπείες, όπως ο αυτισμός.
Ο παρακάτω πίνακας δείχνει ορισμένα χαρακτηριστικά και διαφορές των τύπων νοητικής καθυστέρησης:
| Βαθμός δέσμευσης | IQ | Ψυχική ηλικία | Επικοινωνία | Εκπαίδευση | Αυτοέλεγχος |
| Φως | 50 - 70 | 9 έως 12 ετών | Μιλήστε με δυσκολία | 6η τάξη | Πλήρως δυνατό |
| Μέτρια | 36-49 | 6 έως 9 έτη | Διαφέρει πολύ | 2η τάξη | Πιθανό |
| Σοβαρή | 20 - 35 | 3 έως 6 έτη | Δεν μιλά σχεδόν τίποτα | x | Εκπαιδευτικό |
| Βαθιά | 0 - 19 | έως 3 έτη | Δεν μπορώ να μιλήσω | x | x |
Θεραπείες για σοβαρή νοητική καθυστέρηση
Η θεραπεία για σοβαρή νοητική καθυστέρηση θα πρέπει να υποδεικνύεται από τον παιδίατρό σας και μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και άλλων συνθηκών που μπορεί να υπάρχουν, όπως η επιληψία ή ο ύπνος. Επίσης, υποδεικνύεται ψυχοκινητική διέγερση, όπως και η επαγγελματική θεραπεία για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του παιδιού και της οικογένειάς του / της.
Το προσδόκιμο ζωής ενός παιδιού με σοβαρή νοητική καθυστέρηση δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από άλλες σχετιζόμενες ασθένειες και από το είδος της φροντίδας που μπορούν να πάρουν.
