Η τελαγγειεκτασία στο πρόσωπο, επίσης γνωστή ως φλέβες αράχνης, είναι μια συνηθισμένη διαταραχή του δέρματος που προκαλεί μικρά κόκκινα αγγεία, ειδικά σε πιο ορατές περιοχές όπως η μύτη, τα χείλη ή τα μάγουλα, που μπορεί να συνοδεύονται από μια ελαφρά κνησμώδη αίσθηση ή πόνο.
Αν και οι πραγματικές αιτίες αυτής της αλλαγής δεν είναι ακόμη γνωστές, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ένα καλοήθη πρόβλημα που προκαλείται από έκθεση στον ήλιο που δεν ενέχει κίνδυνο για την υγεία, αν και υπάρχουν κάποιες σπανιότερες καταστάσεις στις οποίες μπορεί να είναι συμπτώματα μιας ασθένειας πιο σοβαρή, όπως η ροδόχρου ακμή ή η ηπατική νόσο, για παράδειγμα.
Παρόλο που δεν υπάρχει θεραπεία για τελαγγειεκτασία, μερικές θεραπείες, όπως λέιζερ ή σκληροθεραπεία, μπορούν να γίνουν από έναν δερματολόγο για να βοηθήσουν να συγκαλύψουν τα αγγεία.
Τι προκαλεί την τελαγγειεκτασία
Οι ακριβείς αιτίες της έναρξης της τελαγγειεκτασίας στο πρόσωπο δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως, ωστόσο υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που φαίνεται να αυξάνουν τις πιθανότητες να υπάρξει αυτή η αλλαγή, όπως:
- Υπερβολική ηλιακή έκθεση.
- Φυσική γήρανση του δέρματος.
- Υπερβολική κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών.
- Συνεχής χρήση κορτικοστεροειδών.
- Παρατεταμένη έκθεση σε θερμότητα ή κρύο.
Επιπλέον, έγκυες γυναίκες ή άτομα με ακμή ή χειρουργικές πληγές στην περιοχή, μπορεί επίσης να αναπτύξουν μικρά κόκκινα αγγεία στο δέρμα του προσώπου.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, όπου η τελαγγειεκτασία εμφανίζεται ως ένα σημάδι μιας πιο σοβαρής ασθένειας, μπορεί να προκληθεί από τη ροδόχρου ακμή, τη νόσο του Sturge-Weber, το σύνδρομο Osler-Weber-Rendu, την ηπατική νόσο ή την κληρονομική αιμορραγική τελαγγειεκτασία.
Πώς να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση
Η διάγνωση της τελαγγειεκτασίας στο πρόσωπο γίνεται συνήθως από έναν δερματολόγο μόνο με την παρατήρηση αλλαγών στο δέρμα · ωστόσο, μπορεί να είναι απαραίτητες και άλλες εξετάσεις όπως εξετάσεις αίματος, τομογραφίες CT ή ακτίνες Χ για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν άλλες ασθένειες που μπορεί να υπάρχουν προκαλώντας τα αγγεία.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για αυτή την αλλαγή του δέρματος συνήθως γίνεται μόνο για να συγκαλύψει τα αμπέλια και να βελτιώσει την εμφάνιση του δέρματος. Ορισμένες από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές θεραπείας είναι:
- Θεραπεία με λέιζερ : Χρησιμοποιείται λέιζερ απευθείας στα αγγεία, γεγονός που αυξάνει την τοπική θερμοκρασία και τα κλείνει, αφήνοντάς τα λιγότερο ορατά.
- Σκληροθεραπεία : μια ουσία εγχέεται στα αμπέλια που προκαλούν μικρές αλλοιώσεις στους τοίχους της, καθιστώντας τις λεπτότερες.
- Χειρουργική επέμβαση : Μια μικρή περικοπή γίνεται στο πρόσωπο για να αφαιρεθούν τα αγγεία. Αυτή είναι η θεραπεία με τα καλύτερα αποτελέσματα, αλλά μπορεί να αφήσει μια μικρή ουλή και να έχει μια πιο οδυνηρή ανάκαμψη.
Επιπλέον, συνιστάται πάντα να χρησιμοποιείτε πάντα αντηλιακό πριν βγείτε έξω στο δρόμο, για να αποτρέψετε την έκθεση στον ήλιο από την αύξηση του αριθμού των αγγείων.
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση τελανγγειεκτασίας, συνιστάται η κατάλληλη θεραπεία της νόσου προτού επιχειρήσετε καλλυντικές θεραπείες για τη συγκάλυψη των αγγείων.
Βλέπε επίσης πώς ο χυμός σταφυλιών μπορεί να είναι ένα μεγάλο σπίτι θεραπεία για τη θεραπεία αμπέλια.
