Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ένας τύπος κακοήθης όγκου που συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα εκ των προτέρων, πράγμα που σημαίνει ότι όταν ανακαλυφθεί μπορεί ήδη να εξαπλωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι πιθανότητες θεραπείας να μειωθούν σημαντικά.
Η διάρκεια ζωής του ατόμου με καρκίνο του παγκρέατος μπορεί να μειωθεί πολύ, κυμαινόμενη από 6 μήνες έως 5 έτη, ακόμη και να εκτελεί τη θεραπεία που υποδεικνύει ο γιατρός. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή χειρουργική επέμβαση και η επιλογή εξαρτάται από τη σταδιοποίηση του όγκου:
- Στάδιο Ι: Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να υποδειχθεί
- Στάδιο II: Μπορεί να υποδειχθεί χειρουργική επέμβαση
- Στάδιο III: Προχωρημένος καρκίνος, χειρουργική επέμβαση δεν ενδείκνυται
- Στάδιο IV: Καρκίνος με μετάσταση, χειρουργική επέμβαση δεν ενδείκνυται
Άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η ακριβής τοποθεσία του όγκου, είτε επηρεάζονται επίσης τα αιμοφόρα αγγεία ή άλλα όργανα.
Συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος
Αρχικά ο καρκίνος του παγκρέατος μπορεί να προκαλέσει ήπια δυσφορία μετά τα γεύματα, όπως η κακή πέψη και ο ήπιος κοιλιακός πόνος στην περιοχή του στομάχου. Τα πιο προχωρημένα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος είναι συνήθως αυτά που τραβούν την περισσότερη προσοχή και μπορεί να είναι:
- Αδυναμία, ζάλη.
- Διάρροια.
- Απώλεια βάρους χωρίς εμφανή αιτία.
- Απώλεια της όρεξης.
- Ίκτερος, που προκαλείται από την παρεμπόδιση του κοινού χοληφόρου αγωγού, που συνοδεύεται από φαγούρα σε ολόκληρο το σώμα. Το κίτρινο χρώμα επηρεάζει όχι μόνο το δέρμα, αλλά και τα μάτια και άλλους ιστούς.
- Οι δυσκολίες στην πέψη των λιπαρών τροφών ή το αυξημένο λίπος στα κόπρανα συνήθως υποδεικνύουν απόφραξη του χοληφόρου αγωγού, μια πιο λεπτή κατάσταση.
Στην αρχή της ανάπτυξής του ο παγκρεατικός καρκίνος δεν βλάπτει και έτσι το άτομο δεν αναζητεί ιατρική φροντίδα. Ο πόνος συνήθως εμφανίζεται όταν ο καρκίνος είναι πιο προηγμένος και μπορεί να είναι ήπιας έως μέτριας έντασης στην περιοχή του στομάχου, με ακτινοβολία στην πλάτη. Γενικά, όταν ο καρκίνος του παγκρέατος αρχίζει να παρουσιάζει συμπτώματα, συνήθως σχετίζεται με τη συμμετοχή άλλων δομών όπως το ήπαρ και άλλους ιστούς του πεπτικού συστήματος, και σε αυτή την περίπτωση ο πόνος είναι ισχυρότερος και μπορεί να επηρεάσει τις κάτω πλευρές.
Σε περιπτώσεις υποψήφιου παγκρεατικού αδενοκαρκινώματος, οι πιο αποτελεσματικές εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης είναι η υπολογισμένη τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία και ο υπέρηχος, καθώς και η βιοψία του παγκρέατος.
Ο καρκίνος του παγκρέατος έχει μια θεραπεία;
Όταν εντοπιστεί νωρίς στην ανάπτυξή του, ο καρκίνος του παγκρέατος μπορεί να θεραπευτεί, αλλά η εύρεση του νωρίς είναι δύσκολη, κυρίως λόγω της θέσης αυτού του οργάνου και της απουσίας χαρακτηριστικών συμπτωμάτων. Η καλύτερη επιλογή θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του όγκου, η οποία μπορεί να θεραπεύσει αυτόν τον καρκίνο.
Ως μορφή θεραπείας για καρκίνο στο πάγκρεας έχουν ραδιόφωνο και χημειοθεραπεία. Κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ωφεληθούν από την απομάκρυνση του νοσούντος μέρους του παγκρέατος και των προσβεβλημένων ιστών μέσω χειρουργικής επέμβασης. Η θεραπεία του είναι μακρά και μπορεί να προκύψουν νέες επιπλοκές, όπως οι μεταστάσεις σε άλλες περιοχές του σώματος.
Ποιος έχει τον μεγαλύτερο κίνδυνο να έχει αυτόν τον καρκίνο
Ο καρκίνος αυτός είναι συνηθέστερος σε άτομα ηλικίας μεταξύ 60 και 70 ετών και σπάνια βρίσκεται σε νεαρούς ενήλικες. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να έχει αυτόν τον καρκίνο είναι ο διαβήτης ή η δυσανεξία στη γλυκόζη και ο καπνιστής.
Η υπερβολική κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, κόκκινα κρέατα, οινοπνευματώδη ποτά, παγκρεατίτιδα και εργασία σε χώρους όπου εκτέθηκαν σε χημικά όπως διαλύτες ή πετρέλαιο για περισσότερο από 1 χρόνο, αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο αυτής της ασθένειας.
