Η κύρια αιτία της αίσθησης κόπωσης στα πόδια είναι η κακή κυκλοφορία, η οποία ονομάζεται επίσης χρόνια φλεβική ανεπάρκεια, διότι σε αυτήν την ασθένεια οι βαλβίδες των φλεβών εξασθενούν, γεγονός που εμποδίζει τη ροή του αίματος προκαλώντας την εμφάνιση κιρσών και συμπτωμάτων όπως το βάρος στα πόδια, μυρμηκίαση, πόνο και κράμπες.
Ωστόσο, αν η κούραση των ποδιών συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως πόνο, αδυναμία ή δυσκολία στο περπάτημα, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη και άλλες ασθένειες, όπως μυϊκές μεταβολές, αρτηριακή ανεπάρκεια ή διαβητική νευροπάθεια, για παράδειγμα. Εάν θέλετε να μάθετε για τον πόνο στα πόδια, γνωρίζετε τις αιτίες και πώς αντιμετωπίζετε αυτό το πρόβλημα.
Για να επιβεβαιώσετε την αιτία αυτού του προβλήματος, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε τον γιατρό, ο οποίος μπορεί να κάνει τη φυσική αξιολόγηση και να ζητήσει εξετάσεις όπως το υπερηχογράφημα των κάτω άκρων.
Κύριες αιτίες
Η κόπωση των ποδιών μπορεί να προκληθεί από:
1. Κακή κυκλοφορία των φλεβών
Επίσης γνωστή ως φλεβική ανεπάρκεια ή χρόνια φλεβική νόσο, η διαταραχή αυτή προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα που επηρεάζουν τα πόδια, όπως αίσθημα βαρύ ή κουρασμένο, πόνο, τσούξιμο, κράμπες και φούσκωμα.
Αυτή η αλλαγή είναι πολύ συχνή και συνήθως σχηματίζει κιρσούς, που είναι μικρά αγγεία που μπορούν να είναι ορατά στο δέρμα ή είναι βαθιά. Συνήθως προκαλείται από την οικογενειακή γενετική, αν και, για παράδειγμα, κάποιοι παράγοντες κινδύνου συμβάλλουν στην εμφάνισή της, όπως η παχυσαρκία, για μεγάλο χρονικό διάστημα, που φοράει ψηλά τακούνια ή καθιστική ζωή.
- Πώς να θεραπεύσετε : Η θεραπεία υποδεικνύεται από τον αγγειολόγο ή τον αγγειακό χειρουργό και αποτελείται από μέτρα για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, όπως η χρήση ελαστικών κάλτσων, αναλγητικών ή φαρμάκων που μειώνουν τη ροή του αίματος, όπως η Diosmin και η Hesperidin. Ωστόσο, η οριστική θεραπεία γίνεται με χειρουργική επέμβαση. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τις αιτίες και τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση κακής κυκλοφορίας.
2. Μειωμένη ροή αίματος στις αρτηρίες
Η περιφερική αρτηριακή νόσο είναι η κακή κυκλοφορία που επηρεάζει τις αρτηρίες, επομένως είναι πιο σοβαρή και προκαλεί πιο έντονα συμπτώματα, καθώς είναι οι αρτηρίες που μεταφέρουν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους ιστούς του σώματος.
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι ο πόνος στα πόδια κατά το περπάτημα, το οποίο βελτιώνεται με ανάπαυση, ωστόσο άλλα πιθανά συμπτώματα είναι κούραση στα πόδια, μυρμήγκιασμα, κρύα και ανοιχτά πόδια και πόδια, στυτική δυσλειτουργία και εμφάνιση πληγών που δεν επουλώνονται.
- Πώς να θεραπεύσετε : Ο αγγειολόγος θα καθοδηγήσει την υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών για τον τρόπο ζωής, όπως η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια βάρους, η άσκηση και ο έλεγχος του διαβήτη ή η υψηλή αρτηριακή πίεση, καθώς αυτοί είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για τη νόσο αυτή. Τα φάρμακα για τη χοληστερόλη και η βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, όπως το AAS και η κιλοσταζόλη, συνήθως υποδεικνύονται. Σε σοβαρές περιπτώσεις υποδεικνύεται χειρουργική επέμβαση Κατανοήστε καλύτερα ποια είναι η περιφερική αρτηριακή νόσο και πώς να την αντιμετωπίσετε.
3. Φυσική μη προετοιμασία
Η έλλειψη σωματικής άσκησης προκαλεί ατροφία των μυών, που ονομάζεται σαρκοπενία, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη και πιο δύσκολη τη σωματική άσκηση και προκαλεί πιο εύκολη μυϊκή κόπωση, με συμπτώματα όπως αίσθημα αδυναμίας, κόπωση, κράμπες και δύσπνοια.
Ιδιαίτερα επηρεασμένοι από την μυϊκή αδυναμία είναι οι ηλικιωμένοι που είναι κοιμισμένοι στο κρεβάτι ή βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό ή έχουν συνθήκες που παρεμποδίζουν δραστηριότητες όπως πνεύμονες, καρδιακές ή νευρολογικές παθήσεις.
- Πώς να θεραπεύσετε : Για να αποτρέψετε και να θεραπεύσετε τις μυϊκές αδυναμίες, είναι απαραίτητο να ασκήσετε σωματικές δραστηριότητες όπως πεζοπορία, αερόμπικ στο νερό ή bodybuilding, κατά προτίμηση μετά την απελευθέρωση από τον γιατρό και καθοδηγούμενη από έναν εκπαιδευτικό. Μάθετε για τα συμπτώματα της σαρκοπενίας και πώς να ανακτήσετε τη μυϊκή μάζα.
4. Διαβήτης
Όταν ο διαβήτης δεν είναι καλά ελεγχόμενος με τα χρόνια, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεύρα του σώματος, μια κατάσταση που ονομάζεται διαβητική νευροπάθεια . Αυτή η αλλαγή επηρεάζει κυρίως τα πόδια, αλλά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα πόδια, εκτός από αρκετές άλλες θέσεις του σώματος.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, καύση και καύση, μυρμήγκιασμα, κνημίδες και βελόνες ή απώλεια αίσθησης στο προσβεβλημένο άκρο, γεγονός που διευκολύνει την εμφάνιση τραυμάτων που δεν επουλώνονται και προκαλούν δυσκολίες στο βάδισμα.
- Πώς να θεραπεύσετε : η θεραπεία εκτελείται από τον νευρολόγο ή τον ενδοκρινολόγο, που γίνεται, κυρίως, με τον κατάλληλο έλεγχο της γλυκαιμίας με αντιδιαβητικά φάρμακα. υπάρχουν φάρμακα που μπορεί να συστήσει ο γιατρός σας για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, όπως παυσίπονα, αντικαταθλιπτικά και αντιεπιληπτικά, για παράδειγμα. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με αυτό το πρόβλημα στη Διαβητική Νευροπάθεια.
5. Μυϊκές παθήσεις
Ασθένειες που επηρεάζουν τους μύες ονομάζονται μυοπάθειες και μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα κούρασης και αδυναμίας στα πόδια, καθώς και πόνο, τσούξιμο, κράμπες, δυσκαμψία, σπασμούς και δυσκολία να περάσουν.
Αυτή η αιτία της κόπωσης των ποδιών είναι πιο σπάνια και μερικές από τις κύριες αιτίες περιλαμβάνουν:
- Αυτοάνοσες φλεγμονώδεις ασθένειες, όπως η πολυμυοσίτιδα, η δερματομυοσίτιδα ή η μυοσίτιδα λόγω της συμπερίληψης cospúsculos.
- Μυϊκή βλάβη που προκαλείται από φάρμακα όπως Ciprofibrate, κορτικοστεροειδή, Valproate ή Etanercept, για παράδειγμα;
- Ενδοτοξικότητα του μυός, με την κατανάλωση ουσιών όπως το αλκοόλ.
- Φλεγμονή των μυών που προκαλούνται από λοιμώξεις, όπως HIV, CMV ή τοξοπλάσμωση, για παράδειγμα;
- Ορμονικές αλλαγές, όπως υπέρ ή υποθυρεοειδισμός.
- Μυϊκές δυστροφίες, οι οποίες είναι κληρονομικές ασθένειες στις οποίες υπάρχει εκφυλισμός της μεμβράνης που περιβάλλει τον μυ ή άλλες γενετικές ασθένειες.
Οι μυϊκές διαταραχές μπορεί επίσης να προκληθούν έμμεσα από μεταβολικές ή νευρολογικές ασθένειες, όπως η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση ή η μυασθένεια gravis, για παράδειγμα.
- Τρόπος θεραπείας : Η θεραπεία ενδείκνυται από το γιατρό ανάλογα με την αιτία και μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων για τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, των αντιβιοτικών ή των προσαρμογών στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται.