Ο χειρουργικός κίνδυνος είναι ένας τρόπος αξιολόγησης της κλινικής κατάστασης και των συνθηκών υγείας του ατόμου που θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, έτσι ώστε οι κίνδυνοι επιπλοκών να εντοπίζονται καθ 'όλη την περίοδο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Υπολογίζεται μέσω της κλινικής αξιολόγησης του γιατρού και της σειράς ορισμένων εξετάσεων, αλλά, για να γίνει ευκολότερο, υπάρχουν επίσης ορισμένα πρωτόκολλα που καθοδηγούν καλύτερα την ιατρική συλλογιστική, όπως τα ASA, Lee και ACP, για παράδειγμα.
Οποιοσδήποτε γιατρός μπορεί να κάνει αυτήν την αξιολόγηση, αλλά συνήθως γίνεται από τον γενικό ιατρό, τον καρδιολόγο ή τον αναισθησιολόγο. Με αυτόν τον τρόπο, είναι πιθανό να ληφθεί ιδιαίτερη προσοχή για κάθε άτομο πριν από τη διαδικασία, όπως το να ζητήσετε πιο κατάλληλες εξετάσεις ή να κάνετε θεραπείες για τη μείωση του κινδύνου.
Πώς γίνεται η προεγχειρητική αξιολόγηση
Η ιατρική αξιολόγηση που έγινε πριν από τη χειρουργική επέμβαση είναι πολύ σημαντική για τον καλύτερο προσδιορισμό του είδους χειρουργικής επέμβασης που μπορεί ή δεν μπορεί να κάνει κάθε άτομο και για να προσδιοριστεί εάν οι κίνδυνοι υπερτερούν των οφελών. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει:
1. Διεξαγωγή κλινικής εξέτασης
Η κλινική εξέταση γίνεται με τη συλλογή δεδομένων για το άτομο, όπως φάρμακα που χρησιμοποιούνται, συμπτώματα, ασθένειες που έχουν, εκτός από τη φυσική εκτίμηση, όπως καρδιακή και πνευμονική ακρόαση.
Από την κλινική αξιολόγηση, είναι δυνατή η απόκτηση της πρώτης μορφής ταξινόμησης κινδύνου, που δημιουργήθηκε από την Αμερικανική Εταιρεία Αναισθησιολόγων, γνωστή ως ASA:
- ASA 1: υγιές άτομο, χωρίς συστηματικές ασθένειες, λοιμώξεις ή πυρετό.
- ASA 2: άτομο με ήπια συστηματική νόσο, όπως ελεγχόμενη υψηλή αρτηριακή πίεση, ελεγχόμενος διαβήτης, παχυσαρκία, ηλικία άνω των 80 ετών.
- ASA 3: άτομο με σοβαρή αλλά χωρίς αναπηρία συστηματική νόσο, όπως αντισταθμισμένη καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή για περισσότερο από 6 μήνες, καρδιακή στηθάγχη, αρρυθμία, κίρρωση, αποσυμπλεγμένο διαβήτη ή υπέρταση.
- ASA 4: άτομο με αναπηρία συστηματική ασθένεια που απειλεί τη ζωή, όπως σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακή προσβολή για λιγότερο από 6 μήνες, ανεπάρκεια των πνευμόνων, του ήπατος και των νεφρών.
- ASA 5: άτομο με τελική ασθένεια, χωρίς προσδοκία επιβίωσης για περισσότερο από 24 ώρες, όπως μετά από ατύχημα.
- ASA 6: εντοπίστηκε άτομο με εγκεφαλικό θάνατο, το οποίο θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για δωρεά οργάνων.
Όσο υψηλότερος είναι ο αριθμός της ταξινόμησης ASA, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος θνησιμότητας και επιπλοκών από τη χειρουργική επέμβαση και πρέπει κανείς να αξιολογήσει προσεκτικά τι είδους χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι χρήσιμο και ευεργετικό για το άτομο.
2. Αξιολόγηση του τύπου της χειρουργικής επέμβασης
Η κατανόηση του είδους της χειρουργικής επέμβασης που θα εκτελεστεί είναι επίσης πολύ σημαντική, επειδή όσο πιο περίπλοκη και χρονοβόρα είναι η χειρουργική επέμβαση, τόσο μεγαλύτεροι είναι οι κίνδυνοι που μπορεί να υποφέρει το άτομο και η φροντίδα που πρέπει να ληφθεί.
Έτσι, οι τύποι χειρουργικής επέμβασης μπορούν να ταξινομηθούν ανάλογα με τον κίνδυνο καρδιακών επιπλοκών, όπως:
Ενδοσκοπικές διαδικασίες, όπως ενδοσκόπηση, κολονοσκόπηση.
Επιφανειακές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως δέρμα, στήθος, μάτια.
Χειρουργική επέμβαση στο στήθος, την κοιλιά ή τον προστάτη.
Χειρουργική επέμβαση κεφαλής ή λαιμού
Ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως μετά από κάταγμα.
Διόρθωση ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής ή απομάκρυνση των καρωτιδικών θρόμβων.
Σημαντικές χειρουργικές επεμβάσεις έκτακτης ανάγκης.
Για παράδειγμα, χειρουργικές επεμβάσεις μεγάλων αιμοφόρων αγγείων, όπως αορτή ή καρωτιδική αρτηρία.
3. Εκτίμηση του καρδιακού κινδύνου
Υπάρχουν μερικοί αλγόριθμοι που μετρούν πιο πρακτικά τον κίνδυνο επιπλοκών και θανάτου σε μη καρδιακή χειρουργική επέμβαση, όταν ερευνά την κλινική κατάσταση του ατόμου και μερικές εξετάσεις.
Μερικά παραδείγματα αλγορίθμων που χρησιμοποιούνται είναι το Goldman's Heart Risk Index, το Lee's Revised Heart Risk Index και το Αμερικανικό Κολλέγιο Καρδιολογίας (ΑΚΕ), για παράδειγμα. Για τον υπολογισμό του κινδύνου, λαμβάνουν υπόψη ορισμένα δεδομένα του ατόμου, όπως:
- Ηλικία, που κινδυνεύει περισσότερο από 70 ετών.
- Ιστορικό εμφράγματος του μυοκαρδίου
- Ιστορικό πόνου στο στήθος ή στηθάγχη
- Παρουσία αρρυθμίας ή στένωση αγγείων.
- Χαμηλή οξυγόνωση αίματος
- Παρουσία διαβήτη
- Παρουσία καρδιακής ανεπάρκειας
- Παρουσία πνευμονικού οιδήματος
- Τύπος χειρουργικής επέμβασης.
Από τα δεδομένα που λαμβάνονται, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ο χειρουργικός κίνδυνος. Έτσι, εάν είναι χαμηλό, είναι δυνατό να απελευθερωθεί η χειρουργική επέμβαση, καθώς εάν ο χειρουργικός κίνδυνος είναι μεσαίου έως υψηλού, ο γιατρός μπορεί να παρέχει καθοδήγηση, να προσαρμόσει τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης ή να ζητήσει περισσότερες εξετάσεις που βοηθούν στην καλύτερη αξιολόγηση του χειρουργικού κινδύνου του ατόμου.
4. Διεξαγωγή απαραίτητων εξετάσεων
Οι προεγχειρητικές εξετάσεις πρέπει να γίνονται με σκοπό τη διερεύνηση τυχόν αλλαγών, εάν υπάρχει υποψία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε χειρουργική επιπλοκή. Επομένως, οι ίδιες δοκιμές δεν πρέπει να παραγγελθούν για όλους, καθώς δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό θα βοηθήσει στη μείωση των επιπλοκών. Για παράδειγμα, σε άτομα χωρίς συμπτώματα, με χαμηλό χειρουργικό κίνδυνο και που θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση χαμηλού κινδύνου, δεν είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν εξετάσεις.
Ωστόσο, μερικές από τις πιο συχνά ζητούμενες και συνιστώμενες δοκιμές είναι:
- CBC: άτομα που έχουν χειρουργική επέμβαση ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου, με ιστορικό αναιμίας, με τρέχουσα υποψία ή με ασθένειες που μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στα κύτταρα του αίματος.
- Δοκιμές πήξης: άτομα που χρησιμοποιούν αντιπηκτικά, ηπατική ανεπάρκεια, ιστορικό ασθενειών που προκαλούν αιμορραγία, ενδιάμεσες ή υψηλού κινδύνου χειρουργικές επεμβάσεις.
- Δοσολογία κρεατινίνης: ασθενείς με νεφρική νόσο, διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, ηπατική νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια.
- Ακτινογραφία θώρακα: άτομα με ασθένειες όπως εμφύσημα, καρδιακές παθήσεις, άνω των 60 ετών, άτομα με υψηλό καρδιακό κίνδυνο, με πολλαπλές ασθένειες ή που θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση στο στήθος ή την κοιλιά.
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα: άτομα με ύποπτες καρδιαγγειακές παθήσεις, ιστορικό πόνου στο στήθος και διαβητικούς.
Γενικά, αυτές οι εξετάσεις ισχύουν για 12 μήνες, χωρίς να χρειάζεται επανάληψη σε αυτήν την περίοδο, ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να κρίνει απαραίτητο να τις επαναλάβει εκ των προτέρων. Επιπλέον, ορισμένοι γιατροί μπορεί επίσης να θεωρήσουν σημαντικό να παραγγείλουν αυτές τις εξετάσεις ακόμη και για άτομα χωρίς ύποπτες αλλαγές.
Άλλες εξετάσεις, όπως το τεστ στρες, το ηχοκαρδιογράφημα ή το holter, για παράδειγμα, μπορεί να παραγγελθούν για κάποιους πιο περίπλοκους τύπους χειρουργικής επέμβασης ή για άτομα με ύποπτες καρδιακές παθήσεις.
5. Πραγματοποίηση προεγχειρητικών προσαρμογών
Αφού πραγματοποιήσει τις εξετάσεις και τις εξετάσεις, ο γιατρός μπορεί να προγραμματίσει τη χειρουργική επέμβαση, εάν όλα είναι καλά, ή μπορεί να δώσει οδηγίες έτσι ώστε ο κίνδυνος επιπλοκών στη χειρουργική επέμβαση να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.
Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να συστήσει να κάνετε άλλες πιο συγκεκριμένες εξετάσεις, να προσαρμόσετε τη δόση ή να εισαγάγετε κάποια φαρμακευτική αγωγή, αξιολογώντας την ανάγκη για διόρθωση της καρδιακής λειτουργίας, μέσω καρδιακής χειρουργικής, για παράδειγμα, καθοδηγώντας κάποια σωματική δραστηριότητα, απώλεια βάρους ή διακοπή του καπνίσματος, .
Ήταν χρήσιμες αυτές οι πληροφορίες;
ναι όχι
Η γνώμη σας είναι σημαντική! Γράψτε εδώ πώς μπορούμε να βελτιώσουμε το κείμενό μας:
Καμιά ερώτηση? Κάντε κλικ εδώ για να απαντήσετε.
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο οποίο θέλετε να λάβετε απάντηση:
Ελέγξτε το email επιβεβαίωσης που σας στείλαμε.
Το όνομα σου:
Λόγος επίσκεψης:
--- Επιλέξτε τον λόγο σας --- Ασθένεια Ζήστε καλύτερα Βοηθήστε ένα άλλο άτομο Κερδίστε γνώσεις
Είστε επαγγελματίας υγείας;
ΌχιΦυσιοθεραπευτήςΦαρμακευτική ΝοσοκόμαΔιατροφολόγοςΒιοϊατρικήΦυσιοθεραπευτήςΜποιούςΆλλος
.jpg)
