Οι εντεροϊοί αντιστοιχούν σε ένα γένος ιών που έχουν ως κύριο μέσο αντιγραφής του γαστρεντερικού σωλήνα, προκαλώντας συμπτώματα όπως πυρετό, έμετο και πονόλαιμο, για παράδειγμα. Οι ασθένειες που προκαλούνται από εντεροϊούς είναι εξαιρετικά μολυσματικές και συχνότερες στα παιδιά, καθώς οι ενήλικες έχουν το πιο ανεπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα, ανταποκρινόμενοι καλύτερα στις μολύνσεις.
Ο κύριος εντεροϊός είναι ιός πολιομυελίτιδας, ο οποίος είναι ο ιός που προκαλεί πολιομυελίτιδα και ο οποίος, όταν φτάσει στο νευρικό σύστημα, μπορεί να προκαλέσει παράλυση των άκρων και εξασθενισμένο κινητικό συντονισμό, για παράδειγμα. Μάθετε περισσότερα για την πολιομυελίτιδα
Η μετάδοση του ιού συμβαίνει κυρίως με την κατάποση τροφίμων ή νερού μολυσμένων από τον ιό ή με επαφή με ανθρώπους ή αντικείμενα που έχουν επίσης μολυνθεί. Έτσι, ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη λοιμώξεων είναι η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, για παράδειγμα. Εδώ είναι πώς να αποφύγετε μολυσματικές ασθένειες.
Κύρια συμπτώματα και ασθένειες που προκαλούνται από εντεροϊούς
Τα συμπτώματα της μόλυνσης από εντεροϊούς εξαρτώνται από τον τύπο του ιού και από την ασθένεια που προκαλείται, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν κεφαλαλγία, πυρετό, έμετο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, πονόλαιμο, δερματικές πληγές και έλκη στο στόμα, για παράδειγμα. Αν και είναι πιο συχνές σε παιδιά, οι ενήλικες μπορεί επίσης να έχουν λοίμωξη εντεροϊού, ωστόσο είναι συνήθως ασυμπτωματικές λόγω της βελτιωμένης λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Δείτε πώς λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι εντεροϊοί μπορούν να φθάσουν σε πολλά όργανα, τα συμπτώματα και η σοβαρότητα της ασθένειας εξαρτώνται από το προσβεβλημένο όργανο. Έτσι, οι κύριες ασθένειες που προκαλούνται από τους εντεροϊούς είναι:
- Πολιομυελίτιδα: Η πολιομυελίτιδα, που ονομάζεται επίσης παράλυση παιδικής ηλικίας, προκαλείται από τον ιό πολιομυελίτιδας, έναν τύπο εντεροϊού που μπορεί να φτάσει στο νευρικό σύστημα και να προκαλέσει παράλυση άκρων, μειωμένο συντονισμό κινητικότητας, πόνο στις αρθρώσεις και μυϊκή ατροφία. Γνωρίστε τα κύρια επακόλουθα της πολιομυελίτιδας.
- Σύνδρομο χέρι-πόδι-στόμα: Η ασθένεια αυτή είναι εξαιρετικά μεταδοτική και προκαλείται από τον εντεροϊό Coxsackie ο οποίος προκαλεί, εκτός από τον πυρετό, διάρροια και έμετο, την εμφάνιση κυψελίδων στα χέρια και τα πόδια και τις πληγές στο στόμα. Μάθετε πώς να προσδιορίζετε το σύνδρομο Hand-Foot-Mouth.
- Herpangina: Η Herpangina μπορεί να προκληθεί από τον εντεροϊό Coxsackie και τον ιό του απλού έρπητα και χαρακτηρίζεται από την παρουσία τραυμάτων μέσα και έξω από το στόμα, καθώς και από ερυθρό και ερεθισμένο λαιμό. Ακολουθεί ο τρόπος ταυτοποίησης και αντιμετώπισης της χειροπτέρης.
- Ιογενής μηνιγγίτιδα: Αυτός ο τύπος μηνιγγίτιδας συμβαίνει όταν ο εντεροϊός φτάσει στο νευρικό σύστημα και προκαλεί φλεγμονή των μηνιγγίτιδων, οι οποίες είναι οι μεμβράνες που καλύπτουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό, οδηγώντας σε συμπτώματα όπως πυρετό, κεφαλαλγία, άκαμπτο λαιμό και αυξημένη ευαισθησία για να ανάψει. Μάθετε πώς να αποφεύγετε την ιική μηνιγγίτιδα.
- Εγκεφαλίτιδα: Σε ιική εγκεφαλίτιδα, ο εντεροϊός προκαλεί φλεγμονή στον εγκέφαλο και πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, ώστε να αποφευχθούν πιθανές επιπλοκές, όπως η παράλυση των μυών, οι οπτικές διαταραχές και οι δυσκολίες ομιλίας ή ακοής. Κατανοήστε τι είναι και πώς να θεραπεύετε την εγκεφαλίτιδα.
- Αιμορραγική επιπεφυκίτιδα: Στην περίπτωση της ιογενής επιπεφυκίτιδας, ο εντεροϊός έρχεται σε άμεση επαφή με τον βλεννογόνο του ματιού, προκαλώντας φλεγμονή των ματιών και μικρή αιμορραγία, η οποία αφήνει το μάτι κόκκινο. Μάθετε περισσότερα σχετικά με την ιογενή επιπεφυκίτιδα.
Η μετάδοση του εντεροϊού συμβαίνει κυρίως μέσω της κατανάλωσης ή της επαφής με μολυσμένα υλικά και η οδός από το στόμα είναι η κύρια οδός μόλυνσης. Η μόλυνση εμφανίζεται όταν καταστέλλεται ο εντεροϊός, καθώς ο πεπτικός σωλήνας είναι ο κύριος τόπος πολλαπλασιασμού αυτού του ιού, εξ ου και ο εντεροϊός.
Εκτός από τη μετάδοση κοπράνων από το στόμα, ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω σταγονιδίων διασκορπισμένων στον αέρα, καθώς ο εντεροϊός μπορεί επίσης να προκαλέσει αλλοιώσεις στον λαιμό, κάτι που είναι λιγότερο συχνές.
Πώς να θεραπεύσετε
Η θεραπεία των λοιμώξεων από εντεροϊούς έχει ως επί το πλείστον στόχο την ανακούφιση των συμπτωμάτων, καθώς δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για τις περισσότερες λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτόν τον τύπο ιού. Συνήθως τα συμπτώματα της λοίμωξης εξαφανίζονται μόνοι τους μετά από λίγο, ωστόσο, όταν ο εντεροϊός φτάσει στην κυκλοφορία του αίματος ή στο νευρικό σύστημα, μπορεί να είναι θανατηφόρος και πρέπει να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τις συμβουλές του γιατρού σας.
Σε περίπτωση εμπλοκής του νευρικού συστήματος, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χορήγηση ανοσοσφαιρίνης στη φλέβα, για παράδειγμα, ώστε το σώμα να μπορεί να καταπολεμήσει την λοίμωξη πιο εύκολα. Ορισμένα φάρμακα για την καταπολέμηση της λοίμωξης από εντεροϊούς βρίσκονται στη φάση της δοκιμής και δεν ρυθμίζονται ακόμα και κυκλοφορούν για χρήση.
Επί του παρόντος υπάρχει μόνο ένα εμβόλιο κατά του εντεροϊού που ευθύνεται για την πολιομυελίτιδα, τον ιό πολιομυελίτιδας και το εμβόλιο θα πρέπει να χορηγείται σε 5 δόσεις, το πρώτο είναι σε ηλικία 2 μηνών. Στην περίπτωση άλλων τύπων εντεροϊών, είναι σημαντικό να υιοθετηθούν μέτρα υγιεινής και να έχουν πρόσβαση σε καλύτερες συνθήκες αποχέτευσης, προκειμένου να αποφευχθεί η μόλυνση του νερού που χρησιμοποιείται για κατανάλωση ή για άλλους σκοπούς, δεδομένου ότι η κύρια οδός μετάδοσης αυτών των ιών είναι κοπριά- από το στόμα. Δείτε πότε πρέπει να πάρετε το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η αρχική διάγνωση της μόλυνσης από εντεροϊό γίνεται από τον ιατρό με βάση τις κλινικές εκδηλώσεις που περιγράφονται από τον ασθενή και απαιτούνται εργαστηριακές εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η μόλυνση. Η εργαστηριακή διάγνωση της μόλυνσης από εντεροϊούς πραγματοποιείται μέσω μοριακών εξετάσεων, κυρίως της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης, που ονομάζεται επίσης PCR, στην οποία προσδιορίζεται ο τύπος του ιού και η συγκέντρωσή του στον οργανισμό. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τη μοριακή διάγνωση.
Η ταυτοποίηση του ιού μπορεί επίσης να γίνει από την απομόνωση αυτού του ιού σε ειδικά μέσα καλλιέργειας έτσι ώστε να επαληθευτούν τα χαρακτηριστικά αντιγραφής. Αυτός ο ιός μπορεί να απομονωθεί από διάφορα βιολογικά υλικά, όπως κόπρανα, CSF, λαιμό και έκκριση αίματος, για παράδειγμα, ανάλογα με τα συμπτώματα που περιγράφονται από το άτομο. Στα κόπρανα ο εντεροϊός μπορεί να ανιχνευθεί έως και 6 εβδομάδες μετά τη μόλυνση και μπορεί να ανιχνευθεί στο λαιμό μεταξύ 3 και 7 ημερών μετά την έναρξη της μόλυνσης.
Μπορούν επίσης να απαιτηθούν ορολογικές εξετάσεις για να ελεγχθεί η ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος στη μόλυνση, ωστόσο αυτός ο τύπος δοκιμής δεν χρησιμοποιείται ευρέως για τη διάγνωση λοιμώξεων εντεροϊού.
