Η δυσαρθρία είναι μια διαταραχή λόγου, που προκαλείται συνήθως από μια νευρολογική διαταραχή, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλική παράλυση, νόσο του Parkinson, μυασθένεια gravis ή αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, για παράδειγμα.
Ένα άτομο με δυσαρθρία δεν μπορεί να εκφράσει και να προφέρει λέξεις καλά λόγω αλλαγής στο σύστημα ομιλίας, που περιλαμβάνει μύες του στόματος, της γλώσσας, του λάρυγγα ή των φωνητικών κορδονιών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες επικοινωνίας και κοινωνικής απομόνωσης.
Για τη θεραπεία της δυσαρθρίας είναι σημαντικό να ασκηθείτε φυσιοθεραπεία και να ακολουθήσετε έναν λογοθεραπευτή ως μέσο άσκησης της γλώσσας και βελτίωσης των εκπεμπόμενων ήχων και είναι επίσης απαραίτητο ο γιατρός να εντοπίσει και να θεραπεύσει τι προκάλεσε αυτή τη μεταβολή.
Πώς να προσδιορίσετε
Στη δυσαρθρία υπάρχει μια αλλαγή στην παραγωγή λέξεων, με δυσκολίες στη μετακίνηση της γλώσσας ή των μυών του προσώπου, δημιουργώντας σημάδια και συμπτώματα όπως αργή, ομιχλώδη ή ομιλία. Σε άλλες περιπτώσεις, η ομιλία μπορεί να επιταχυνθεί ή να μπερδευτεί, όπως μπορεί να είναι πολύ χαμηλή ή ψιθύρισε.
Επιπλέον, η δυσαρθρία μπορεί να συνοδεύεται από άλλες νευρολογικές διαταραχές, όπως η δυσφαγία, η οποία δυσκολεύεται να καταπιεί τα τρόφιμα, η dyslalia, η οποία είναι μια αλλαγή στην προφορά λέξεων ή ακόμα και μια αφασία, η οποία είναι η αλλαγή στην έκφραση ή την κατανόηση της γλώσσας. Κατανοήστε τι είναι η dyslalia και πώς να την αντιμετωπίζετε.
Τύποι δυσαρθρίας
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι δυσαρθρίας και τα χαρακτηριστικά τους μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος της νευρολογικής βλάβης ή τη νόσο που προκαλεί το πρόβλημα. Οι κύριοι τύποι περιλαμβάνουν:
- Η χαλαρή δυσαρθρία είναι μια δυσαρθρία που συνήθως παράγει μια φρικτή φωνή, με μικρή δύναμη, anasalada και με την ασαφή εκπομπή των συμφώνων. Συνήθως συμβαίνει σε ασθένειες που προκαλούν τραυματισμό στον κατώτερο κινητικό νευρώνα, όπως μυασθένεια gravis ή βολβική παράλυση, για παράδειγμα.
- Σπαστική δυσαρθρία : προκαλεί επίσης μια ρινική φωνή, με ανακριβή συμφώνια, καθώς και παραμορφωμένα φωνήεντα, δημιουργώντας μια τεταμένη και "στραγγαλισμένη" φωνή. Μπορεί να συνοδεύεται από σπαστικότητα και μη φυσιολογικά αντανακλαστικά των μυών του προσώπου. Συχνότερα στις βλάβες του ανώτερου κινητικού νεύρου, όπως συμβαίνει σε ένα κρανιοεγκεφαλικό τραύμα.
- Αταξική δυσαρθρία: αυτή η δυσαρθρία μπορεί να προκαλέσει μια τραχιά φωνή, με διακυμάνσεις στον τόνο των τόνων, έχοντας έναν επιβραδυνόμενο λόγο και έναν τρόμο στα χείλη και τη γλώσσα. Μπορεί να θυμάται την ομιλία ενός μεθυσμένου. Συνήθως συμβαίνει σε καταστάσεις όπου υπάρχουν αλλοιώσεις που σχετίζονται με την περιοχή της παρεγκεφαλίδας.
- Υχοκινητική δυσαρθρία : Υπάρχει μια χονδροειδής, τρέμουλο και θορυβώδης φωνή, με ανακρίβεια στην άρθρωση, και υπάρχει επίσης μια αλλαγή στην ταχύτητα της ομιλίας και του τρόμου του χείλους και της γλώσσας. Μπορεί να εμφανιστεί σε ασθένειες που προκαλούν αλλαγές στον δακτύλιο του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικό γάγγλιο, συνηθέστερο στη νόσο του Πάρκινσον.
- Υπερκινητική δυσαρθρία : παρατηρείται παραμόρφωση στην άρθρωση των φωνηέντων, προκαλώντας μια τραχιά φωνή και με διακοπή της άρθρωσης των λέξεων. Μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις εξωπυραμιδικής βλάβης του νευρικού συστήματος, συχνές σε περιπτώσεις χορείας ή δυστονίας, για παράδειγμα.
- Μικτή δυσαρθρία : παρουσιάζει χαρακτηριστικές μεταβολές περισσότερων από έναν τύπο δυσαρθρίας και μπορεί να εμφανιστεί σε αρκετές καταστάσεις, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση ή τραυματική εγκεφαλική βλάβη, για παράδειγμα.
Για να εντοπίσει την αιτία της δυσαρθρίας, ο νευρολόγος θα αξιολογήσει τα συμπτώματα, τη φυσική εξέταση και τις εξετάσεις αιτήσεων όπως τομογραφία ηλεκτρονικών υπολογιστών, μαγνητική τομογραφία, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οσφυονωτιαία παρακέντηση και νευροψυχολογική μελέτη, για παράδειγμα, που ανιχνεύουν τις κύριες αλλαγές που σχετίζονται ή προκαλούν αυτή την αλλοίωση στην ομιλία.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα της δυσαρθρίας και ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για να διορθώσει ανατομικές αλλαγές ή να απομακρύνει έναν όγκο ή να υποδείξει τη χρήση φαρμάκων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, όπως η νόσος του Parkinson.
Ωστόσο, η βασική μορφή θεραπείας είναι με θεραπείες αποκατάστασης, με τεχνικές λογοθεραπείας για τη βελτίωση της εκπομπής φωνής, τη ρύθμιση της έντασης, την καλύτερη αρθρική λέξη, την αναπνοή της άσκησης ή ακόμα και την εναλλακτική μορφή επικοινωνίας. Οι ασκήσεις φυσιοθεραπείας είναι επίσης πολύ σημαντικές για τη βελτίωση της κινητικότητας της άρθρωσης της κάτω γνάθου και για την ενίσχυση των μυών του προσώπου.
