Το σκληρόδερμα είναι μια χρόνια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί υπερβολική παραγωγή κολλαγόνου, οδηγώντας σε σκλήρυνση του δέρματος και επηρεάζοντας τους αρθρώσεις, τους μυς, τα αιμοφόρα αγγεία και μερικά εσωτερικά όργανα όπως τους πνεύμονες και την καρδιά.
Αυτή η ασθένεια επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες άνω των 30 ετών, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άνδρες και παιδιά και χωρίζεται σε δύο τύπους, τοπικό και συστηματικό σκληρόδερμα, ανάλογα με την έντασή τους. Η σκληροδερμία δεν έχει καμία θεραπεία και η θεραπεία της γίνεται για να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου.
Τοπική σκληροδερμία
Το τοπικό σκληρόδερμα, που προηγουμένως ονομάζεται σύνδρομο CREST, χαρακτηρίζεται από κόκκινες κηλίδες που εμφανίζονται στο δέρμα και μπορεί να σκληρυνθούν με την πάροδο του χρόνου ή να εξαφανιστούν.
Αυτός ο τύπος ασθένειας επηρεάζει κυρίως τα χέρια και το πρόσωπο και οι αλλαγές συνήθως φθάνουν μόνο στο δέρμα και τους μύες, είναι σπάνιες να εξαπλωθούν μέσω του σώματος και να επηρεάσουν τα εσωτερικά όργανα.
Συστηματικό σκληρόδερμα
Το συστηματικό σκληρόδερμα χαρακτηρίζεται από το να επηρεάζεται το δέρμα, οι μύες, τα αιμοφόρα αγγεία και τα εσωτερικά όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες, τα νεφρά και τα έντερα.
Τα συμπτώματα της σκληροδερμίας εξαρτώνται από τις πληγείσες περιοχές, αλλά συνήθως αρχίζουν με πάχυνση και πρήξιμο των άκρων των δακτύλων.
Συμπτώματα σκληροδερμίας
Τα κύρια συμπτώματα της σκληροδερμίας είναι τα εξής:
- Πάχυνση και ακαμψία του δέρματος.
- Συνεχής πρήξιμο των δακτύλων και των ποδιών.
- Σκουρόχρωση των δακτύλων σε κρύα μέρη ή σε επεισόδια υπερβολικού άγχους.
- Συνεχής φαγούρα στην πληγείσα περιοχή.
- Απώλεια μαλλιών;
- Πολύ σκοτεινά και πολύ ελαφρά σημεία στο δέρμα.
Οι πρώτες εκδηλώσεις της νόσου αρχίζουν στα χέρια και μετά από μήνες ή χρόνια περνούν στο πρόσωπο, αφήνοντας το δέρμα σκληρυνόμενο, χωρίς ελαστικότητα και χωρίς ρυτίδες, γεγονός που δυσκολεύει επίσης να ανοίξει τελείως το στόμα.
Επιπλοκές σκληροδερμίας
Οι κύριες επιπλοκές της σκληροδερμίας είναι:
- Δυσκολία στην περιστροφή των δακτύλων.
- Δυσκολία στην κατάποση.
- Δυσκολία στην αναπνοή.
- Αναιμία.
- Υψηλή αρτηριακή πίεση.
- Η φλεγμονή του ήπατος.
- Αρθρίτιδα;
- Καρδιακά προβλήματα όπως φλεγμονή και καρδιακή προσβολή.
- Νεφρική ανεπάρκεια.
Αυτές οι επιπλοκές εμφανίζονται μετά από χρόνια ανάπτυξης της νόσου και εμφανίζονται κυρίως στη συστημική μορφή της νόσου.
Διάγνωση σκληροδερμίας
Η διάγνωση του σκληροδερμικού γίνεται με βάση τα συμπτώματα και τις κλινικές εκδηλώσεις του δέρματος, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί σωστά η ασθένεια αυτή καθώς εξελίσσεται αργά και τα πρώτα συμπτώματα της είναι παρόμοια με άλλα δερματικά προβλήματα.
Ο γιατρός μπορεί επίσης να διατάξει βιοψία από την πληγείσα περιοχή και να εκτελέσει εξετάσεις όπως CT και μαγνητική τομογραφία για να αξιολογήσει εάν έχουν επηρεαστεί και τα εσωτερικά όργανα.
Θεραπεία της σκληροδερμίας
Η σκληροδερμία δεν έχει καμία θεραπεία και η θεραπεία της γίνεται για τη μείωση των συμπτωμάτων του ασθενούς σύμφωνα με τα όργανα και τις περιοχές του προσβεβλημένου σώματος, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Μέσα για τον έλεγχο της υψηλής αρτηριακής πίεσης, όπως η ατενολόλη ή η νιφεδιπίνη.
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η κετοπροφαίνη ή η ιβουπροφαίνη.
- Μέσα για την αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως η D-πενικιλλαμίνη ή η ιντερφερόνη-άλφα, προκειμένου να αποφευχθεί η πρόοδος της νόσου.
- Κορτικοστεροειδή, όπως Κορτιζόνη ή Βηταμεθαζόνη, για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.
- Θεραπείες για τη βελτίωση της λειτουργίας της καρδιάς, όπως η Διγοξίνη.
- Φυσιοθεραπεία για τη βελτίωση της αναπνοής και την αύξηση της ευελιξίας των αρθρώσεων.
Η θεραπεία για σκληροδερμία πρέπει να προσαρμόζεται από τον γιατρό σύμφωνα με το άτομο, αφού δεν υπάρχει θεραπεία για το σκληρόδερμα.
