Η ουρηθρίτιδα είναι μια φλεγμονή στην ουρήθρα που μπορεί να προκληθεί από εσωτερικό ή εξωτερικό τραύμα ή από μόλυνση με κάποιο είδος βακτηρίων που μπορεί να επηρεάσει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ουρηθρίτιδας:
- Γονοκοκκική ουρηθρίτιδα : προκύπτει από τη μόλυνση με τα βακτήρια Neisseria gonorrhoeae, υπεύθυνη για τη γονόρροια και συνεπώς υπάρχει ο κίνδυνος να εμφανιστεί και γονόρροια.
- Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα : προκαλείται από μόλυνση από άλλα βακτήρια, όπως το Chlamydia trachomatis ή το Ε. Coli, για παράδειγμα.
Ανάλογα με την αιτία σας, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν και, παρομοίως, η θεραπεία θα πρέπει να γίνεται και διαφορετικά για να εξασφαλιστεί η επούλωση. Έτσι, κάθε φορά που προκύπτουν συμπτώματα ουρικών προβλημάτων, συμβουλευτείτε τον γυναικολόγο ή τον ουρολόγο για να ξεκινήσετε την κατάλληλη θεραπεία.
Κύρια συμπτώματα
Τα συμπτώματα της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας περιλαμβάνουν:
- Εκχύλισμα κιτρινωπό-πράσινο, σε μεγάλη ποσότητα, πυώδης και με κακή οσμή που προέρχεται από την ουρήθρα.
- Δυσκολία και καύση στην ούρηση.
- Προθυμία ούρησης συχνά με πολύ λίγα ούρα.
Τα συμπτώματα της μη γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας περιλαμβάνουν:
- Μικρή λευκή απόρριψη, η οποία συσσωρεύεται μετά την ούρηση.
- Κάψιμο κατά την ούρηση.
- Κνησμός στην ουρήθρα.
- Διακριτική δυσκολία στην ούρηση.
Συνήθως η μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα είναι ασυμπτωματική, δηλαδή δεν δημιουργεί συμπτώματα.
Δείτε άλλες συνήθεις αιτίες πόνου κατά την ούρηση και τον κνησμό του πέους.
Πώς να επιβεβαιώσετε τη διάγνωση
Η διάγνωση της ουρηθρίτιδας μπορεί να γίνει από τον ουρολόγο ή τον γυναικολόγο, παρατηρώντας τα συμπτώματα που παρουσιάζει το άτομο και την ανάλυση των εκκρίσεων που πρέπει να σταλούν για εργαστηριακή ανάλυση. Συνιστάται η έναρξη της θεραπείας πριν από τα αποτελέσματα των εξετάσεων, με βάση τα συμπτώματα που παρουσιάζονται.
Διάγνωση ουρηθρίτιδας
Η διάγνωση της ουρηθρίτιδας μπορεί να γίνει από τον ουρολόγο ή τον γυναικολόγο μέσω της παρατήρησης των συμπτωμάτων και της ανάλυσης των εκκρίσεων που πρέπει να αποσταλούν για εργαστηριακή ανάλυση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να συμβουλεύσει να ξεκινήσει τη θεραπεία ακόμα και πριν από τα αποτελέσματα των εξετάσεων, με βάση τα συμπτώματα που παρουσιάζονται.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία για ουρηθρίτιδα θα πρέπει να γίνεται με τη χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων · ωστόσο, το αντιβιοτικό ποικίλει ανάλογα με τον τύπο της ουρηθρίτιδας:
Στη θεραπεία της μη γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας, χρησιμοποιείται συνήθως:
- Αζιθρομυκίνη : μία δόση 1 δισκίο 1 g ή δοξυκυκλίνη : 100 mg, από του στόματος, 2 φορές την ημέρα, για 7 ημέρες.
Για τη θεραπεία της γονοκοκκικής ουρηθρίτιδας, η χρήση:
- Ceftriaxone: 250 mg με ενδομυϊκή ένεση μίας δόσης.
Τα συμπτώματα της ουρήθρας μπορεί συχνά να συγχέονται με αυτά ενός άλλου προβλήματος που ονομάζεται Σύνδρομο ουρήθρας, το οποίο είναι μια φλεγμονή της ουρήθρας, η οποία προκαλεί συμπτώματα όπως κοιλιακό άλγος, επείγοντα ούρα, πόνο και ερεθισμό κατά την ούρηση και αίσθημα πίεσης στην κοιλιά.
Πιθανές αιτίες
Τα αίτια της ουρηθρίτιδας μπορεί να είναι:
- Εσωτερικό τραύμα: μπορεί να συμβεί όταν χρησιμοποιείτε καθετήρα κύστης για την απομάκρυνση των ούρων, όπως στην περίπτωση νοσηλευόμενων σε νοσοκομείο.
- Λοίμωξη από βακτηρίδια όπως Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, Ureaplasma urealyticum , HSV ή αδενοϊό.
Η λοιμώδης ουρηθρίτιδα μεταδίδεται με απροστάτευτη στενή επαφή ή με μετανάστευση βακτηρίων από τα έντερα, οπότε οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς σε στενή εγγύτητα μεταξύ του πρωκτού και της ουρήθρας.
.jpg)
