Τι είναι η υποκαλιαιμία και τι μπορεί να προκαλέσει

Η υποκαλιαιμία είναι η ελάττωση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα, η οποία συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα και συνήθως εντοπίζεται στο αποτέλεσμα της εξέτασης αίματος. Ωστόσο, όταν η ποσότητα του ασβεστίου είναι πολύ χαμηλή, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρά συμπτώματα όπως μυϊκοί σπασμοί, διανοητική σύγχυση και επιληπτικές κρίσεις.

Η υποκαλιαιμία συνήθως εμφανίζεται όταν το σώμα δεν μπορεί να διατηρήσει κανονικά επίπεδα ελεύθερου ασβεστίου στην κυκλοφορία, όπως για παράδειγμα στον υποπαραθυρεοειδισμό ή στην έλλειψη βιταμίνης D και η θεραπεία γίνεται σύμφωνα με την αιτία, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας της νόσου. και εάν υπάρχουν ή όχι συμπτώματα που απαιτούν τη συμπλήρωση των αλάτων ασβεστίου.

Το ασβέστιο είναι ένα ορυκτό απαραίτητο για την υγεία των οστών και το μεταβολισμό του σώματος και τα επίπεδα του αίματος ρυθμίζονται ουσιαστικά από τον παραθυρεοειδή αδένα και τη βιταμίνη D, τα οποία εξισορροπούν την απορρόφηση του ασβεστίου στη διατροφή, οστών και στο σώμα ή την εξάλειψή του από τα νεφρά. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις λειτουργίες και τα οφέλη του ασβεστίου για το σώμα.

Ποιες είναι οι αιτίες

Οι κύριες αιτίες της υπασβεστιαιμίας περιλαμβάνουν:

• Ο υποπαραθυρεοειδισμός, ειδικά όταν υπάρχει τραυματισμός ή απομάκρυνση των παραθυρεοειδών αδένων, που μπορεί να συμβεί με χειρουργική επέμβαση στον αυχένα, όπως κατά τη διάρκεια της απόσυρσης του θυρεοειδούς ή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου, για παράδειγμα.
• Ψευδοϋποπαραθυρεοειδισμός, όταν το σώμα χάνει την ευαισθησία του και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα επίπεδα της ΡΤΗ, η οποία είναι η παραθυρεοειδής ορμόνη.
• Ελλείψεις στην ανάπτυξη παραθυρεοειδών αδένων, όπως το σύνδρομο DiGeorge, το οποίο επηρεάζει τα μωρά.
• Ανεπάρκεια βιταμίνης D.
• Χαμηλή πρόσληψη ή κακή απορρόφηση ασβεστίου.
• Νεφρικές νόσοι, οι οποίες καθιστούν δύσκολη την ενεργοποίηση της βιταμίνης D και μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη απέκκριση του ασβεστίου στα ούρα.
• Παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων, όπως η Ασπαρνανάση, η Σισπλατίνη, η Ριφαμπικίνη, η Κετοκοναζόλη, τα αντισπασμωδικά ή τα διφωσφονικά, π.χ.
• Μεταβολές στα επίπεδα άλλων ορυκτών που παρεμποδίζουν τα επίπεδα ασβεστίου, όπως η περίσσεια φωσφορικών αλάτων ή η έλλειψη μαγνησίου.
• Χρόνιος αλκοολισμός.

Επιπλέον, η υπασβεστιαιμία μπορεί να είναι μια επιπλοκή της οξείας παγκρεατίτιδας επειδή τα λιπαρά οξέα που απελευθερώνονται από το φλεγμονώδες πάγκρεας μπορεί να παρεμποδίσουν την ποσότητα του ασβεστίου.

Πώς να επιβεβαιώσετε

Η υποκαλιαιμία διαγιγνώσκεται με τη μέτρηση του ελεύθερου ασβεστίου στο αίμα, που ονομάζεται ιοντικό ασβέστιο, το οποίο είναι κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα, το οποίο πρέπει να είναι μεταξύ 4 και 5 mg / dl και η συνολική δοσολογία ασβεστίου υποδεικνύει ότι λείπει όταν είναι κάτω από 8, 5 mg / dl. Ωστόσο, αυτές οι τιμές μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το εργαστήριο που πραγματοποιεί την εξέταση. Ελέγξτε επίσης τι συμβαίνει όταν υπάρχει πλεόνασμα ασβεστίου στο αίμα.

Ωστόσο, ο γιατρός σας ενδέχεται να χρειαστεί να ελέγξει για παράδειγμα τους νεφρούς, τις ορμόνες και τα επίπεδα άλλων συστατικών του αίματος, όπως η ΡΤΗ, η βιταμίνη D, ο φώσφορος και το μαγνήσιο, για να εντοπίσουν την πιθανή αιτία του προβλήματος.

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα

Αν και η υπασβεστιαιμία δεν παρουσιάζει συμπτώματα σε ήπιες περιπτώσεις, όταν τα επίπεδα ασβεστίου είναι πολύ χαμηλά ή μειώνονται απότομα, σημάδια όπως:

• Μυϊκές κράμπες και σπασμούς.
• Μούδιασμα στο στόμα, τα χέρια και τα πόδια.
• Σπασμοί.
• Η εφίδρωση.
• Ναυτία και έμετος.
• Κοιλιακές κράμπες.
• Κρίση άσθματος.

Όταν η υπασβεστιαιμία είναι χρόνια και εμφανίζεται σταδιακά, όπως στον υποπαραθυρεοειδισμό, μπορεί να παρατηρηθεί ξηρό δέρμα, εύθραυστα νύχια, απώλεια μαλλιών και διάβρωση των δοντιών, καθώς και νευρικότητα, άγχος, σύγχυση, εξασθένιση της μνήμης και τρόμος. Μάθετε σχετικά με άλλα κοινά συμπτώματα αυτού του προβλήματος.

Πώς γίνεται η θεραπεία;

Η θεραπεία της υπασβεστιαιμίας εξαρτάται από την αιτία, τη σοβαρότητα της κατάστασης και την παρουσία ή την απουσία συμπτωμάτων. Όταν υπάρχει σοβαρή υπασβεστιαιμία και με συμπτώματα, απαιτείται αντικατάσταση ασβεστίου, όπως γλυκονικό ασβέστιο ή χλωριούχο ασβέστιο, έως ότου ανακουφιστούν τα συμπτώματα.

Σε περιπτώσεις ήπιας υπασβεστιαιμίας, μπορούν να ενδείκνυνται συμπληρώματα ασβεστίου και αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου. Εδώ είναι μια λίστα των τροφίμων που πρέπει να τρώγονται.

Είναι επίσης απαραίτητο να διερευνηθεί η αιτία και να επιλυθεί η αιτία, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την αντικατάσταση του μαγνησίου, της βιταμίνης D και τη θεραπεία των νεφρικών ή παραθυρεοειδών διαταραχών, αν είναι ο λόγος της υπασβεστιαιμίας.