Η θεραπεία για την ηπατίτιδα Β δεν είναι πάντοτε απαραίτητη επειδή οι περισσότερες φορές η ασθένεια θεραπεύεται αυθόρμητα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε φάρμακα που έχουν συνταγογραφηθεί από το γιατρό.
Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της ηπατίτιδας Β είναι μέσω του εμβολιασμού, η πρώτη δόση του οποίου πρέπει να λαμβάνεται σύντομα μετά τη γέννηση και η χρήση προφυλακτικού στη σεξουαλική επαφή και συνιστάται να αποφεύγετε την ανταλλαγή αντικειμένων, όπως σύριγγες, οδοντόβουρτσες και ξυριστικές λεπίδες, για παράδειγμα.
Πώς γίνεται η θεραπεία;
Η θεραπεία της ηπατίτιδας γίνεται σύμφωνα με τα συμπτώματα και το στάδιο της ασθένειας και μπορεί να γίνει μόνο μέσω του ελέγχου των συμπτωμάτων ή μέσω της χρήσης φαρμάκων που αποτρέπουν, για παράδειγμα, μη αναστρέψιμη βλάβη στο ήπαρ.
Οξεία ηπατίτιδα Β
Στην περίπτωση της οξείας ηπατίτιδας Β, τα συμπτώματα είναι πιο ήπια και στις περισσότερες περιπτώσεις η χρήση φαρμάκων δεν ενδείκνυται και συνιστώνται μόνο ηρεμία, ενυδάτωση και ισορροπημένη τροφή. Ωστόσο, για να μειωθεί η ταλαιπωρία που προκαλείται από ασθένεια κίνησης και μυϊκό πόνο, μπορεί να ενδείκνυται η χρήση αναλγητικών και αντιεμετικών φαρμάκων και δεν είναι απαραίτητο να λαμβάνετε οποιοδήποτε συγκεκριμένο φάρμακο κατά του ιού της ηπατίτιδας Β.
Είναι σημαντικό ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η οποία συνήθως διαρκεί περίπου 6 μήνες, το άτομο δεν καταναλώνει αλκοολούχα ποτά και, στην περίπτωση των γυναικών, δεν χρησιμοποιεί το αντισυλληπτικό χάπι. Εάν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πρέπει να πάρετε οποιοδήποτε άλλο φάρμακο, ο γιατρός θα πρέπει να προειδοποιείται καθώς μπορεί να παρεμβληθεί στη θεραπεία ή να μην έχει αποτέλεσμα.
Συνήθως οξεία ηπατίτιδα έχει αυθόρμητη θεραπεία λόγω της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία δημιουργεί αντισώματα κατά του ιού της ηπατίτιδας Β και προάγει την εξάλειψή του από το σώμα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πιο εξασθενημένο, η οξεία ηπατίτιδα μπορεί να γίνει χρόνια και ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σώμα.
Χρόνια ηπατίτιδα Β
Η θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β περιλαμβάνει τόσο ξεκούραση, ενυδάτωση και επαρκή τροφή, όσο και τη χρήση φαρμάκων που πρέπει να ληφθούν για μια ζωή, όπως η λαμιβουδίνη, η ιντερφερόνη άλφα, το Famciclovir ή το Adenofir, για παράδειγμα. Αυτά τα φάρμακα συνήθως υποδεικνύονται ως ένας τρόπος πρόληψης της εμφάνισης χρόνιων παθήσεων όπως ο καρκίνος του ήπατος, για παράδειγμα, αλλιώς ο ιός θα συνεχίσει να αναδιπλασιάζεται, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη βλάβη στο όργανο.
Οποιοσδήποτε έχει χρόνια ηπατίτιδα Β θα πρέπει να φροντίζεται, να μην καταναλώνει οποιοδήποτε τύπο αλκοόλ και να παίρνει μόνο φάρμακο υπό ιατρική παρακολούθηση για να αποφύγει περαιτέρω βλάβη στο ήπαρ. Επιπλέον, είναι σημαντικό να διεξάγονται τακτικές εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο όχι μόνο του βαθμού συσσώρευσης του ήπατος αλλά και της παρουσίας του ιού της ηπατίτιδας Β, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να θεραπευθεί η χρόνια ηπατίτιδα C και έτσι η θεραπεία μπορεί να διακοπεί από το γιατρό.
Αν και είναι δυνατόν, η θεραπεία για ηπατίτιδα είναι δύσκολο να επιτευχθεί και συχνά σχετίζεται με χρόνια ηπατική νόσο λόγω του πολλαπλασιασμού του ιού, όπως η κίρρωση, η ηπατική ανεπάρκεια και ακόμη και ο καρκίνος του ήπατος.
Εδώ μπορείτε να συμπληρώσετε τη θεραπεία και να αυξήσετε τις πιθανότητες επούλωσης στο παρακάτω βίντεο:
Σημάδια βελτίωσης ή επιδείνωσης
Τα σημάδια βελτίωσης ή επιδείνωσης της χρόνιας ηπατίτιδας δεν είναι πολύ αισθητά, επομένως συνιστάται το άτομο που μεταφέρει τον ιό της ηπατίτιδας Β να διενεργεί τακτικές εξετάσεις αίματος για να ελέγξει την παρουσία ή την απουσία του ιού, εκτός από το ιικό φορτίο, το οποίο αντιπροσωπεύει το ποσό του ιού που υπάρχει στο αίμα.
Έτσι, όταν οι δοκιμές δείχνουν ότι το ιικό φορτίο μειώνεται, σημαίνει ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική και ότι το άτομο παρουσιάζει σημεία βελτίωσης, ωστόσο όταν υπάρχει αύξηση στο ιικό φορτίο, σημαίνει ότι ο ιός συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται και είναι ενδεικτικός επιδεινώνεται.
Επιπλοκές της ηπατίτιδας Β
Οι επιπλοκές της ηπατίτιδας Β συνήθως χρειάζονται χρόνο για να εμφανιστούν και σχετίζονται με την πολλαπλασιαστική ικανότητα του ιού και την αντοχή στη θεραπεία, με τις κύριες επιπλοκές να είναι η κίρρωση, ο ασκίτης, η ηπατική ανεπάρκεια και ο καρκίνος του ήπατος.
